Spotkania

TERMINY SPOTKAŃ

– Spotkania o charakterze otwartym w każdy pierwszy wtorek miesiąca o godz. 17.30, poprzedzone Mszą Świętą w kościele pw. św. Królowej Jadwigi o godz. 17.00.

– Spotkania klubowe w każdy trzeci wtorek parzystego miesiąca roku o godz. 17:00

– Spotkania Opłatkowe Rodziny Klubowej (styczeń)

– Procesja Różańcowa z kościoła Św. Jadwigi do kościoła Chrystusa Miłosiernego – współorganizacja (październik)

– Zaduszki Kujawskie (realizowana przez członka Klubu mgr. Edmunda Mikołajczaka, listopad)

– Biblioteka Katolicka czynna :

w środy od 9:00 do  11:00

w piątki od 15:00 do 18:00

Wykład ks. dra hab. Pawła Kiejkowskiego

Kończący się rok kalendarzowy 2016 zakończył bardzo ciekawy wykład ks. dr hab. Pawła Kiejkowskiego – pracownika naukowego UAM w Poznaniu i PWSD w Gnieźnie- na temat “Chrześcijanin człowiekiem Adwentu”. Licznie zgromadzoni członkowie i sympatycy KIK-u swoją obecnością świadczyli, jak duże jest zainteresowanie Chrześcijan okresem liturgicznym, który właśnie przeżywamy, oczekując na przyjście Boga.

Wykład rozpoczął nasz Prelegent stwierdzeniem; ” oczekiwanie to fakt, który towarzyszy człowiekowi od zawsze”;  często czytamy w Biblii , że Bóg czeka, czekała też  Najświętsza Maryja Panna….

Tą tezę oczekiwania Ksiądz udowodnił czterema   ” intuicjami”.

1. intuicja Biblijna
2. z Listu do Rzymian św. Pawła  rozdział 8    “całe stworzenie jęczy i wzdycha….”, bo całe stworzenie, a zwłaszcza człowiek jest poddany działaniu Ducha Świętego
3. w Ewangelii św. Jana 4, 5-42    opisującej spotkanie Jezusa z Samarytanką  Woda Żywa, o której mówi Jezus jest Duchem Świętym, który w człowieku jest źródłem życia. Samarytanka odchodząc zostawiłą swój dzban przy studni, który od tej chwili będzie jej niepotrzebny.
4. intuicja – Sakramenty Święte, czyli “niewidzialny znak widzialnej Łaski”. Dzięki badaniom św. Jana Pawła II “wszystko co jest pozytywne w świecie, ostatecznie jest działanien Ducha Świętego w nas”. Jezus szuka człowieka, a Duch Święty  inspiruje ludzi, aby szukali Boga przez dobro, piękno.
5. intuicja św. ojca Bernarda z Clairvaux. Wg Niego każdy człowiek szuka odpowiedzi na pytanie “kim ja jestem?” Szukając odpowiedzi zgłębia samego siebie, poznając swoją nicość, a na jej dnie odnajduje Nieskończonego Boga. Ponieważ jesteśmy stworzeni na podobieństwo Boga, szczęście możemy znaleźć wtedy, gdy staniemy sie do Niego podobni. Szukając Boga nie możemy szukać Go dla siebie, ale dla Boga.
6. intuicja prof. Wacława Hryniewicza (KUL Lublin)- każdy człowiek został stworzony do spotkania z drugim człowiekiem. W momencie stworzenia, w człowieka został tchnięty Duch Święty, który został zniszczony, a w Wieczerniku po Zmartwychwstaniu został powtórnire przywrócony.

Po dyskusji spotkanie zakończyła modlitwa.

XXXVI ogólnopolska pielgrzymka KIK-ów na Jasną Górę.

W dniu 19 XI 2016 odbyła się kolejna XXXVI ogólnopolska pielgrzymka KIK-ów na Jasną Górę. W tym roku reprezentacja była wyjątkowo liczna; 22 Kluby, z których przyjechało ponad 200 osób.

Dominowała tematyka Nowej Ewangelizacji. Jak powiedział bp A. Wodarczyk “Każdy na mocy Chrztu Świętego zobowiązany jest  do Ewangelizacji”. W Polsce jej prekursorem był ks. Franciszek  Blachnicki. Obecna Ewangelizacja w świecie dotyczy

1) krajów, które nie znają Jezusa – misje ad gentes,

2) krajów formalnie chrześcijańskich – Nowa Ewangelizacja.

 

ROGRAM

godz. 9.30 – Msza Św.  w Kaplicy Cudownego

Obrazu Matki Bożej, koncelebrowana przez

1. bpa Adama Wodarczyka i kapelanów Klubów

 

godz. 11.30 – 13.30 – Wykłady

w Kaplicy Różańcowej :

1)„ O nowej ewangelizacji ” – ks. bp Adam Wodarczyk

2) “Światowe Dni Młodzieży- Kraków 2016.

Inspiracje i drogowskazy” redaktor  Paweł Zuchniewicz

 

godz. 13.45 – Modlitwa i złożenie kwiatów

pod pomnikiem Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego

 

godz. 14.00 – Droga Krzyżowa na Wałach Jasnogórskich,

a po niej modlitwa  i złożenie kwiatów

pod pomnikiem św. Jana Pawła II

 

godz. 15.15 – Spotkanie prezesów KIK  w redakcji

Tygodnika Katolickiego „Niedziela” przy ul. 3-go Maja.

http://archiczest.pl/news/bp-a-wodarczyk-do-czlonkow-kik-trzeba-doswiadczeniem-boga-dzielic-sie-z-drugim-czlowiekiem/
http://www.jasnagora.com/wydarzenie-10638

Uroczystość XXXV – lecia Klubu Inteligencji Katolickiej w Inowrocławiu

W niedzielę 13 listopada 2016 r. obchodziliśmy XXXV rocznicę rejestracji naszego Klubu. Głównym punktem uroczystości była Msza św.. Przed jej rozpoczęciem krótką historię Klubu przedstawił członek zarządu Klubu Edmund Mikołajczak, Honorowy Obywatel Miasta Inowrocławia. Eucharystę rozpoczął hymn Gaude Mater Polonia odśpiewany przez chór prowadzony przez p. Karinę  Kopczyńską. Głównym koncelebransem był ks. abp. Henryk Muszyński – były Prymas,  a celebransami byli: ks. prof. Antoni Siemianowski – pierwszy kapelan Klubu oraz ks. Jan Maćkowiak – obecny kapelan.

Homilię wygłosił Ksiądz Arcybiskup. Po uroczystej Mszy św. udaliśmy się do restauracji ” Wrzos”, gdzie czekał na nas obiad. Na sali były wyłożone kroniki Klubu w wersji “pełnej” i skrótowej. Po obiedzie życzenia złożyły delegacje z zaprzyjaźnionych KIK’ów; z Torunia prezes – prof. Cecylia Iwaniszewska, a z Bydgoszczy – prezes Teresa Bermańska. Prezes naszego Klubu Jan Koziorowski w swoim wystąpieniu zawarł elementy dotyczące historii, jak i problemów dnia dzisiejszego. Podkreślił, że Klub funkcjonuje bez żadnych środków finansowych z zewnątrz, a jedynie ze składek członkowskich. Na zakończenie jeszcze raz zabrał głos abp. Henryk Muszyński, W swoim wystąpieniu nawiązał do wypowiedzi papieża Franciszka oraz przypomniał o obowiązkach inteligencji i jej służebnej roli w społeczeństwie. Przed podaniem świątecznego  tortu odśpiewaliśmy ułożoną przez  p. Teresę Klonowską specjalnie na tę uroczystość  “Jubileuszową piosenkę”.

Wkład ks.dra Radosława Orchowicza

4 października 2016 roku po Mszy Świętej w kościele pw. św. Jadwigi Królowej odbył się comiesięczny wykład otwarty. Gościliśmy ks. dra Radosława Orchowicza proboszcza parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Inowrocławiu, a tematem wykładu była “Maryja w przekazach Ojców Kościoła”. Jak zastrzegł na wstępie nasz Prelegent  “istnieje niebezpieczeństwo, że ktoś ubóstwi Maryję przed Trójca Świętą. My mamy Ją czcić  jako Matkę Boga.

O Maryji mówi Pismo Święte i “żywa tradycja Kościoła”.

Pismo Święte o Maryji mówi bardzo mało (Zwiastowanie, w Wielki Piątek, w Wieczerniku, w Liście do Galatów, w Apokalipsie). Wszystko dokonało się przed 2000 lat. Od tamtego  czasu nie ma już nic do dodania.  Mądrość Kościoła i wzrost Kościoła przez prowadzenie Ducha Świętego spowodowal rozwój dogmatów, czyli pogłębianie tych treści, ktore zostały podane w tamtym czasie. Sam Jezus mówil “Duch Święty doprowadzi was do Prawdy”.

Ksiądz dr R. Orchowicz podał dogmaty o Maryji do których Kościół musiał dojść, a właściwie dojrzeć do nich;

1. Boże macierzyństwo – w pierwszych wiekach Ojcowie Kościoła bardziej niż na Matce Bożej skupiali się na Bóstwie Jezusa.  Ignacy Antiocheński w II wieku pisze w liście do biskupa Smyrny, że Maryja jest Matką Boga i że jest
2. dziewicą. Tak samo pisze w II wieku św. Justyn i św. Ireneusz z Lyonu. Maryja przez swoje posłuszeństwo i wiarę ma swoje  miejsce w historii Zbawienia. “To co Ewa zawiązała, Maryja rozwiązała”.

Dopiero po Soborze Nicejskim w 325 roku, który ubóstwił Jezusa, jako “współistotnego Ojcu”, a po Soborze Efeskim w 431 roku, który sformuował , że “Jezus jest jedną Osobą, w której są dwie  natury; boska i ludzka”, dopiero wtedy bardziej zajęto się kultem Maryji.

3. jest Niepokalanie Poczętą (1854 rok)
4. jest Wniebowzięta z ciałem i duszą ( 1950 rok)

Jak powiedział na koniec nasz Prelegent “musiało przejść tyle wieków, aby Kościół dojrzał do tych prawd- dogmatów o Najświętszej Maryji Pannie.   Najstarszą  – wg zachowanych źródeł-  modlitwą do NMPanny jest ” Pod Twoją Obronę”.

Wykład wzbudził wiele emocji i długotrwała dyskusję zgromadzonych.

Spotkanie tradycyjnie zakończyła wspólna modlitwa.

Wykład prof.dra hab. Sławomira Jóźwiaka.

Po wakacyjnej przerwie  zebrali się członkowie, sympatycy KIK-u  jak i  społeczność I LO  Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, w dniu 7 września 2016 roku  o godzinie 13.00 na wykładzieprof. Sławomira Jóźwiaka pt.“Życie codzienne w zakonie krzyżackim. Teoria i praktyka”.   Spotkanie odbyło się wyjątkowo w auli tego liceum, chcąc umożliwić innym zwłaszcza młodym przybliżenie historii.  Pan Profesor obecnie pracuje, jako wykładowca  na UMK w Toruniu,  w Instytucie Historii i Archiwistyki  w Zakładzie Historii Krajów Niemieckich.

Zakon Krzyżacki, jako zakon rycerski był formalnie powołany do uczestniczenia w wyprawach krzyżowych do odzyskania i obrony Grobu Pańskiego w Jerozolimie przed islamem.  W XI wieku islam był bardzo ekspansyjnym, a 1070 roku Turcy seldżuccy zajęli Ziemię Świętą. W 1095 roku  zakończył się Sobór w Clermont, a wśród chłopstwa Europy zachodniej rosło niezadowolenie, które wykorzystano, aby zbrojnie ruszyć na niewiernych.  Apel papieża, w którym wzywał do walki z niewiernymi z okazją do odpokutowania swoich grzechów, spotkał sie z ogromnym odzewem i chłopi  jak i rycerze  tłumnie zaciągnęli się, licząc nie tylko na odkupienie swoich win ale także na łupy wojenne dla siebie. Ten tłum żądny dóbr materialnych grabił wszystko po drodze, jak i w Ziemi Świętej – chrześcijan i Turków . ta pierwsza tzw. krucjata ludowa  została rozgromiona  przez wojska muzułmańskie.

Do wypraw krzyżowych powstało wiele zakonów : Joannici – głównie Włosi

Templariusze – głównie Francuzi

Zakon NMPanny w Jerozolimie – głównie Niemcy

Rycerze chociaż nie składali ślubów zobowiązywali się żyć w czystości, posłuszeństwie i ubóstwie i oprócz modlitwy zobowiązywali sie do obron ywiary chrześcijańskiej.  Księża w zakonie to ok 1/5 liczby członków. W zakonie obowiązywało 37 reguł i 600 regulacji, za przewinienia były ciężkie kary, które wymuszały posłuszeństwo. Te zasady życia zakonnego stały się zasadami państwa krzyżckiego w Prusach i  było to też podstawą potęgi tego państwa.  Państwo krzyżackie możnaby uznać za wzór dla tzw. ” taniego państwa”.  Bardzo niskie podatki,  mała liczebnie administracja  dawały w efekcie  bardzo duże dochody.

W XV wieku kary zelżały i stały się niewspółmiernie małe, co doprowadziło do degeneracji i upadku państwa krzyżckiego.

Oczywiście pytania po wykładzie dotyczyły stosunków polsko- krzyżackich i niewykorzystanej  przez Polskę przewagi militarnej po wygranej bitwie pod Grunwaldem,  jak i o Pokój Toruński z 1411 roku, który już Jan Długosz  nazwał  “haniebnym pokojem”.

 

Wykład dr hab. Tomasza Łaszkiewicza

Dnia 7 kwietnia 2016 roku odbył się ostatni przed wakacyjną przerwą wykład pt. “Bitwa pod Mątwami. Ku pamięci i przestrodze”. Wygłosił go pandr hab. Tomasz Łaszkiewiczpracownik Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. Jak wyjaśnił, ostatnie dwa lata swojej pracy poświęcił na szczególowe badania bratobójczej bitwy –  rokoszu Jerzego Lubomirskiego przeciw królowi polskiemu Janowi Kazimierzowi- pod Mątwami  13 lipca 1666 roku. Król chciał przeprowadzić w państwie głębokie reformy (znieść  “liberum veto”, przeprowadzić reformę skarbu i inne), które nie podobały się polskiej szlachcie, jak również chciał w drodze wolnej elekcji ustanowić swojego następcę na polskim tronie, z czym nie zgadzała się polska magnateria, szczególnie Jerzy Lubomirski, który miał aspiracje zostać polskim władcą. Poszukał pomocy na dworze cesarza Leopolda Habsburga, a otrzymawszy ją ruszył zbrojnie na króla, zdobywając poparcie coraz większej grupy szlachty-  gromadząc 25 tysięcy żołnierzy. Pierwsza potyczka była pod Częstochową, a następnie wojska rokoszan dotarły przez Wielkopolskę na Kujawy.  Wojska królewkie dowodzone przez Jana Sobieskiego obozowały pod Pakością, a bród pod Inowrocławiem miał  służyć im do przeprawy przez rzekę. Hetmani -główie  hetman Pac – zlekceważyli środki ostrożności obowiązujące w takich okolicznościach, co zostało bardzo dobrze wykorzystane przez rokoszan. Bagna na terenie dzisiejszych Mątew, uniemożliwiające odwrót wojskom królewskim spowodowały, że efektem 30 minutowej szarży było “zmiecenie ” wojsk Sobieskiego. Król przed tym starciem odrzucił wszelkie negocjacje z rokoszanami, więc po udanej szarży pastwili się oni nad pokonanymi w okrutny sposób. Bilans był koszmarny; rokoszanie ok. 150 zabitych, a żołnierzy króla ponad 3 tysiące ( niektóre źródła podają , że nawet 4 tysiące).  Lubomirski wprawdzie wygrał, ale Polska przegrała- reform, które chciał wprowadzić król nigdy nie przeprowadzono, co w perspektywie doprowadziło do osłabienia państwa i potem  rozbiorów. W dwa tygodnie później J. Lubomirski prosił króla o przebaczenie, który darował mu życie , ale skazał na banicję.

Żmudne, 2-letnie badania doprowadziły p. dr. hab. T. Łaszkiewicza do odkrycia, że  pochówek zabitych odbył się nie na terenie dzisiejszych Mątew, lecz na drugim wyżym topograficznie i suchym brzegu, na którym jak odkrył,że  ok. 200 lat temu był  duży krzyż –  prawdopodobnie na grobie poległych. Nasz Gość jest także prezesem oddziału inowrocławskiego Polskiego Towarzystwa Historycznego, które jest organizatorem obchodów uroczystości 350. rocznicy Bitwy pod Mątwami. Prelegent powiedział , że w ramach tych obchodów odbędzie się 13 lipca w Sanktuarium Pani Kujaw w Markowicach uroczysta Msza Św., po niej program artystyczny w wykonaniu  młodziezy z II Gimnazjum w Inowrocławiu, a następnie Sympozjum Naukowe, na które zaprosił zebranych.

Prezes Jan Koziorowski poinformował, że w listopadzie społeczność KIK-u będzie świętować 35-lecie zarejestrowania Klubu.

Spotkanie zakończono modlitwą.

 

Ksiądz Michał Rólski. Kapłan, społecznik, męczennik.

10 maja 2016 roku członkowie i sympatycy KIK-u spotkali się na wykładzie wygłoszonym przez ks. dr. Huberta Nowaka proboszcza parafii św Bartłomieja Apostoła w Szczepanowie pt. ” Ks. Michał Rólski. Kapłan, męczennik, społecznik” . Wykład był poprzedzony Mszą św. o godzinie 17.00 w kościele pw. św. Krolowej Jadwigi.

Gdy w 1940 roku gen. Wł. Sikorski referuje straty, jakie poniósł w ekterminacji naród polski wymienia wśród księży kanonika Michała Rólskiego ze Szczepanowa. Młody proboszcz parafii działający w niej dopiero  od dwóch lat, jest zafascynowany postacią swojego poprzednika , który 21 września 1939 roku poniósł męczeńską smierć z rąk niemieckich agresorów. Będąc w pełni świadomym co czeka go i razem z nim zaaresztowanym mieszkańcom  parafii, którzy jak mówił nasz prelegent “byli chorzy na Polskę”. Szczególnie ks.  M. Rólski tak bardzo wdzięczny Bogu za dar wolności dla naszego państwa z wielką  pasją rozbudowywał, wychowywał, niósł pomoc powierzonym Mu wiernym, a tym samym był bardzo niemiłą osobą dla mieszkajacych na tym terenie Niemców. Było oczywiste , że jako pierwszy został zadenuncjowanowany okupantowi, a jego los przesądzony. Ks dr. Hubert świadomy dziedzictwa duchowego swego poprzednika zbiera wszystkie dokumenty, spisuje wspomnienia  zachowane w pamięci żyjących jeszcze świadków tamtych wydarzeń, a tym samym sam godnie wpisuje się w historię, którą zapoczątkowął ks. M. Rólski. Chociaż tak krótko jest w tej parafii pociągnął swoich parafian do aktywności, rozbudził w nich świadomość pięknej i zaszczytnej historii, której są spadkobiercami. Ten piękny wykład  był dla nas wspaniałym przykładem pięknej lekcji historii “swojej małej Ojczyzny”, a jednocześnie współczesnej postawy Polaka patrioty, proboszcza oddanego swoim parafianom i powierzonego Mu mienia. Oprócz zaproszenia do odwiedzenia kościola w Szczepanowie zgromadzeni zostrali poczęstowani cukierkami z wizerunkiem ks. M. Rólskiego. Cukierki to symbol, gdyż rozdawał je swoim parafianom wiezionym z nim  na śmierć- bo tylko to zdołał wziąć ze stołu w czasie niespodzewanego aresztowania. Pokrzepiał ich, a świadkowie przekazali , jak błogosławił mijanym  domostwom i ludziom jadąc na wozie, który dla większego upodlenia aresztowanych Polakow był brudny od gnoju.

Spotkanie zarządów KIK w Warszawie.

 

Na zaproszenie warszawskiego KIK

w dniach 1-3 IV 2016 roku

spotkali się przedstawiciele klubów

z całej Polski na konferencji

pod hasłem

 

“Inteligencja Katolicka:

Skąd przychodzimy?

Gdzie jesteśmy?

Dokąd zmierzamy?”

 

 

Program Konferencji

Zaznaczamy, że program ma charakter wstępny. Może ulec pewnym zmianom.

 

Godzina	Wydarzenie	Miejsce
Piątek 1 kwietnia 2016
Cały dzień	Przyjazd gości spoza Warszawy do Centrum Okopowa	Centrum Okopowa ul. Okopowa 55
19:00	Kolacja	Centrum Okopowa
20:30	Program integracyjny/kulturalny/zapoznawczy	Centrum Okopowa
Sobota 2 kwietnia 2016
8:00	Msza Święta (homilię wygłosi ks. Andrzej Gałka duszpasterz KIK w Warszawie)	Centrum Okopowa
8:45	Śniadanie	Centrum Okopowa
10:00	Rozpoczęcie pierwszej części: “Skąd idziemy”	Centrum Okopowa
10:10	Referat wprowadzający Andrzeja Wielowieyskiego (Warszawa): Idea KIK-ów; Przesłanie Stefana Wilkanowicza (Kraków)	Centrum Okopowa
11:00	Panel: Historia KIK-ów w Polsce od 1956 do 1989 r.Andrzej Friszke (Warszawa), Zygmunt Skórzyński (Warszawa), Konrad Białecki (Poznań).	Centrum Okopowa
12:00-12:20	Przerwa kawowa	Centrum Okopowa
12:20	Dyskusja uczestników konferencji	Centrum Okopowa
13:30	Obiad	Centrum Okopowa
14:40	Rozpoczęcie II części: “Gdzie jesteśmy?”	Centrum Okopowa
15:00	Kard. Kazimierz Nycz: Rola świeckich w Kościele w kontekście pontyfikatu papieża Franciszka	Centrum Okopowa
15:45	Zbigniew Nosowski (Warszawa) Sobór Watykański II dzisiaj	Centrum Okopowa
16:30-17:00	Przerwa kawowa	Centrum Okopowa
17:00	Prezentacja obecnej sytuacji KIK-ów	Centrum Okopowa
19:00	Wspólne wyjście na kolację
19:30	Kolacja	Siedziba KIK w Warszawie przy ul. Freta 20/24a
20:00	Jerzy Sosnowski (Warszawa) Inteligencja dzisiaj	Siedziba KIK
20:45	Refleksja o KIK-ach dzisiaj. Dzielenie się doświadczeniami między uczestnikami konferencji	Siedziba KIK
Około 22:30	Powrót do Centrum Okopowa
Niedziela, 3 kwietnia 2016
08:00	Śniadanie	Centrum Okopowa
09:30	Msza Święta w kościele św. Marcina (homilia: bp Bronisław Dembowski)	Kościół pw. Św. Marcina, ul. Piwna 9/11
11:00	Rozpoczęcie trzeciej części na Freta: “Dokąd zmierzamy?”	Siedziba KIK
11:10	Wstęp	Siedziba KIK
11:50	Panel Dyskusyjny: Przedstawiciele KIK-ów (Michał Białkowski (Toruń); (Kraków); (Warszawa); (Poznań); (Katowice?)	Siedziba KIK

 

Spotkanie marcowe i kwietniowe R.P. 2016.

Prezes Klubu, Jan Koziorowskioba te wykłady, zarówno ten marcowy jak  i kwietniowy poświęcił na omówienie encyklikiśw. Jana Pawła II “Dives in misericordia”.

Tematem encykliki Ojca Świętego jest Bóg bogaty w miłosierdzie, który wybacza i wskazuje drogę, umacnia w wierze, pomaga wątpiącym i zagubionym. Już na wstępie papież stwierdza, by podążać drogą prowadzącą do rozwijania dziedzictwa Soboru Watykańskiego, trudno nie zauważyć bowiem starań Jana Pawła II, by poprowadzić człowieka ku Bogu.

Papież kochał ludzi, poświęca im sporo miejsca w swojej encyklice, pisze o wielkości i godności człowieka, o wolności i zniewoleniu, o jego sile oraz kruchości i nędzy. Ukazuje więc wszystkie aspekty bycia człowiekiem, odsłania niezafałszowany obraz osoby, która została stworzona na podobieństwo Boga, dlatego upominał się o miejsce dla Stworzyciela w sercach, sumieniach, rodzinach.

Pięć początkowych rozdziałów ma charakter teologiczny, następnie papież opisuje współczesne pokolenie bardzo wnikliwie, nie szczędząc im goryczy i krytyki. Rozdział VI poświęcony jest tematowi, który zwraca uwagę na brak równowagi między elementem materialnym i moralnym. Zwraca także uwagę na fakt, iż cechą miłosierdzia jest przebaczenie, które zdaniem papieża jest silniejsze niż miłość czy zdrada.

W rozdziale siódmym Jan Paweł II wzywa Kościół do refleksji i zastanowienia się, uważa bowiem, iż Kościół w tych trudnych czasach – czasach zniewolenia – powinien dawać świadectwo miłosierdzia poprzez mówienie o nim, a przede wszystkim wcielanie go w życie.

Następnie zostaje poruszony problem Boga sprawiedliwego i miłosiernego, papież opisuje ich relację, a w zasadzie kooperację. Zaznacza także bardzo ważny atrybut Boga oraz jego miłosierdzia, jakim jest bezinteresowność, której my, ludzie, doświadczamy na każdym kroku. Istnieje jeden wniosek, który płynie z tej encykliki: miłosierdzie to nic innego, jak bycie odważnym, radosnym, śmiałym, potrafiącym przebaczać człowiekiem.

Znamienny jest także czas powstania encykliki, listopad 1980 roku. W Polsce panował reżim, atmosfera zniewolenia prowadziła do negatywnych postaw społecznych. Nasz naród nie miał w nikim oparcia, musieliśmy samodzielnie zmagać się z komunizmem w kraju. Rok później wprowadzono stan wojenny, ludzie przestali sobie ufać, a Jan Paweł II pisze i nawołuje do okazywania względem siebie miłosierdzia, do pomagania sobie, do bycia razem, gdyż tylko to może ich uratować i poprowadzić ku wolności.

 

 

 

 

 

 

Wykład prof. dra hab. Waldemara Chorążyczewskiego

W dniu 2 lutego naszym gościem był prof. dr. hab. Waldemar Chorążyczewski z wykładem p.t. “Pobożność Jagiellonów. Między polityką a religią”. W trakcie spotkania zajął się postawami religijnymi przedstawicieli dynastii, a jednocześnie konfliktami i kompromisami z religijnymi przekonaniami, których wymaga polityka. Z jednej strony mamy świętego Kazimierza, przedwcześnie zmarłego, a intensywnie przygotowywanego do stawiania czoła wyzwaniom świata wielkiej polityki, z drugiej, jego młodszego brata Zygmunta,zwanego później Starym, króla, o którym mówiono, że jest świętszy, niż Kazimierz, a jednocześnie władcę, który pozwolił na powstanie pierwszego w Europie państwa luterańskiego. W trakcie wykładu zostało poruszonych wiele innych interesujących wątków, które wywołały wiele pytań wśród zgromadzonych.

Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

Spotkanie opłatkowe.

Nowy Rok 2016  społeczność KIK-u rozpoczęła spotkaniem w restauracji Wrzos. W sobotę  9 stycznia o godzinie 15.00 przy kawie i słodkościach spotkaliśmy się, aby złożyć sobie życznia świąteczne i noworoczne. Spotkanie rozpoczął nasz kapelan ks. Jan Maćkowiak. Po odczytaniu Ewangelii przez p. Tadeusza Bieńka i po złożonych sobie życzeniach głos zabrał nasz gość- prezes  bydgoskiego KIK-u p. Teresa Bermańska.

Śpiew kolęd przez zgromadzonych i chwile poezji w wykonaniu p. Sabiny Staszkiewicz i p. Teresy Klonowskiej były pięknym przeżyciem duchowym. Bardzo miłą niespodziankę sprawiła p. Teresa Klonowska rozdając obecnym  swój ostatni tomik poezji pt. “Błękitem, bielą i czerwienią”.

Wykład ks. dra Marka Kowalczyka

Ostatnie w tym roku spotkanie odbyło się  1 grudnia o godzinie 17.30 poprzedzone Mszą Św. w kościele św. Jadwigi Królowej. Wysłuchaliśmy bardzo ciekawego i bardzo ważnego dla wychowania młodzieży wykładu“Wychowanie ku wartościom. Szanse izagrożenia” -poprowadzonego przez ks. dr. Marka Kowalczyka – wykładowcę pedagogiki na Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym.

Pytaniami;  “Ku czemu zmierza świat? “. “Ku jakim wartościom ?”  rozpoczął swój wykład.

W pedagogice “wychowanie ku wartościom  to wszystko to co człowiekowi służy, jego rozwojowi i dobru”.  Pedagogika chrzescijańska demaskuje antywartości. Obecnie w programach edukacyjnych absolutyzuje się pojęcia np. ; demokracja,   tolerancja  -dla niej w krajach chrześcijańskich zdejmuje się krzyże ze ścian, aby nie urazić uczuć przybyłych do tego kraju wyznawców innych religii. Zamieszanie w hierarchii wartości, powoduje, że wszystko się relatywizuje i wygrywa zasada  “róbta co chceta , wszystko wolno”.

Podstawowymi wartościami w wychowaniu są;

1. miłość – chrześcijaństwo rozumie ją  jako “caritas”, czyli dawanie siebie innym.
2. prawda
3. wolność

W wychowaniu młodego pokolenia powinien być wspólny front: rodzice-szkoła-religia-państwo.

Po wykładzie wywiązała się ożywiona dyskusja.

Na zakończenie wszyscy zgromadzeni złożyli pani Teresie Klonowskiej najserdeczniejsze życzenia urodzinowe.

Wspólna modlitwa zakończyła spotkanie.

XXXV Pielgrzymka KIK-ów

21 listopada odbyła sie na Jasnej Górze  w Częstochowie Ogólnopolska Pielgrzymka KIK-ów, które pomimo jesiennych chłodów i deszczu licznie reprezentowały swoje rodzime Kluby.  Inowrocławskie środowisko reprezentował prezes  Jan Koziorowski.

Spotkanie tradycyjnie rozpoczęła Msza św. w kaplicy Matki Bożej, której przewodniczył abp Henryk Hoser. O godzinie 11.30 w Sali Rózańcowej odbyły się wykłady.  Pierwszy wygłosił uczestnik Synodu Biskupów o Rodzinie – abp H. Hoser pt.  “Znaczenie ustaleń Synodu dla powołania i misji rodziny”.

Arcybiskup przekazał kilka informacji z zakończonego niedawno Synodu. Dotyczyły one  przede  wszystkim nauk zawartych w wypowiedziach św. Jana Pawła II,  o których  nestety Kościół zapomniał i nie poszedł za Jego  “teologią ciała” ( np.  “Lst do Rodzin”,   “LIst do Dzieci” ).

W czasie obrad Europa próbowała narzucić swoją narrację Synodowi.  Abp Henryk Hoser przekazał, iż Synod jako zadanie dla Koscioła stawia przekształcenie Rodziny z przedmiotu w podmiot, który ma ewangelizować  – tak jak to było w Kościele pierwotnym.

Trzeba odbudowywać tzw. “stabilizatory” zewnętrzne;   (autorytety, rodziny wielopokoleniowe, przeciwdziałanie anonimowości młodych rodzin w wielkich miastach, walka z pornografią niszczącą psychikę nie tylko dzieci, mądre wychowanie dzieci od najmłodszych lat),  jak i wewnętrzne;   (miłość, relacje między małżonkami  oraz dziećmi i rodzicami ,  wierność, dojrzałość emocjonalną i rozumienie różnic ziązanych z płcią).  Nieznajomość  tego ostatniego problemu skutkuje dzisiaj ucieczką w homoseksualizm, czyli jak to ujął nasz  Prelegent, ucieczką w  “życie ze swoim klonem”.

Drugim prelegentem był nasz toruński kolega, pracownik UMK dr Michał Białkowski, który przedstawił wykład pt. “Kluby Inteligencji Katolickiej jako przestrzeń działań niezależnych w latach osiemdziesiątych XX wieku”.

Uczetnicy wzięli udział w Drodze Krzyżowej na jasnogórskich wałach, zakończonych złóżeniem wiązanek kwiatów pod pomnikami  św. Jana Pawła II i bł. Stefana Wyszyńskiego.

W redakcji tygodnika katolickiego “Niedziela” odbyło się spotkanie prezesów ustalające program działań KIK-ów na przyszły rok.

Wykład Jana Koziorowskiego.

W dniu 3 listopada w salce parafialnej znajdujacej się pod mieszkaniami księży wikariuszy – już nie w Katolickiej Szkole Podstawowej – prezes Klubu Jan Koziorowski wygłosił wykład p.t. “Światowa wojna z chrześcijanami”. Na wstępie Prelegent rozróżnił dwa pojęcia: wojna z chrześcijaństwem  i  wojna z chrześcijanami. W dalszej części przedstawił dramatyczną sytuację chrześcijan w 139 krajach świata.  80%  wszelkich aktów religijnej dyskryminacji na świecie jest wymierzonych w chrześcijan. Badacze analizujący statystystykę chrześcijaństwa doszli do wniosku, że od czasów Chrystusa było 70 milionów męczenników.  Z tej liczby- 45 milionów-  czyli  większość,  poniosła śmierć w XX wieku, padając głównie jako  ofiary komunizmu lub narodowego socjalizmu.  W XX wieku z powodu swojej wiary zginęło więcej chrześcijan, niż przez wszystkie poprzednie stulecia razem wzięte.  Ten “boom” przemocy ma wciąż niestety  tendencję wzrostową.  Autor omówł l także przyczyny, jakie jego zdaniem, są powodem milczenia opinii publicznej na zachodzie, zarówno w środowiskach świeckich jak i kościelnych.

Na zakończenie wykładu zaapelował do zgromadzonych o większe zaangażowanie w tej kwestii.

W dyskusji po wykładzie, dominował temat  uchodźców i emigrantów ekonomicznych z krajów Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej.

Na zakończenie Prezes zaprosił zgromadzonych na spotkanie “przy kawie” w dniu 17 listopada.

Zebranie zakończyła wspólna modlitwa.

Wieczór autorski T. Klonowskiej – Myśląc Ojczyzna.

Dnia 6 października 2015 roku o godzinie 17.00 w ramach comiesiecznych spotkań  członkowie i sympatycy KIK-u wysłuchali wieczoru autorskiego Pani Teresy Klonowskiej. Spotkanie poprzedziła Msza Św. w kościele św. Jadwigi Królowej. Hasłem spajającym poezje Pani Teresy była nasza Ojczyzna – Polska.

Swoje wiersze Autorka zebrała w pięć części;

1. Ku tożsamości
2. Ramy wojny
3. Ballada o dziejach ojczystych 1989
4. Quo vadis Polsko
5. Ojczyzna z oddali

Poezja wybrzmiewała w połączeniu z muzyką Fryderyka Chopina, co jeszcze bardziej chwytało za serce słuchających. Zatroskanie Autorki o losy naszego narodu niech odda poniższy fragment;

“Niech zginą mętne słowne gry

pod hasłem “pro publico bono”

BOŻE bądź na sztandarach Ty

nasza OJCZYZNA i jej HONOR”.

Gorąca owacja była wyrazem wdzięczności dla Autorki.

Prezes Jan Koziorowski poinformował, że kolejne spotkania będą zaczynały się o godzinie 17.30, poprzedzone Mszą Św. o godzinie 17.00

Wykład prof. Edmunda Mikołajczaka

Po wakacyjnej przerwie członkowie i sympatycy KIK-u spotkali się w dniu 1 września o godzinie 17.00 na wykładzie zasłużonego dla miasta Honorowego Obywatela Miasta Inowrocławia pana Edmunda Mikołajczaka  pt.” Historia inowrocławskiej parafii w średniowieczu”. Zaplanowane  spotkanie z prof. dr. hab. Sławomirem Jóźwiakiem nie odbyło się z powodu ostrego ataku choroby Prelegenta.

Wtorkowe spotkanie poprzedzone było Mszą Św. w kościele Św. Królowej Jadwigi.

W XII wieku w Inowrocławiu istniała tylko jedna parafia przy kościele z dwoma wieżami, o którym w najstarszym zachowanym zapisie wspomina pismo papieża Celestyna III, pisząc o targu przy wspomianym kościele. Mowa o kościele im. Najświętszej Marii Panny, którego kamienna część powstała w XII wieku, a  w XIV wieku mury z cegły. Ponad sto lat temu kościołowi temu przywrócono pierwotny wygląd. Prof. Powierski zakłada, że parafia jest starsza niż kościół, czyli ma więcej niż 800 lat. Legenda głosi, iż kościół ten powstał w miejscu, gdzie wygłosił kazanie św. Wojciech w X wieku na tzw. Białej Górze. Pierwszy kościół był jak na owe czasy duży i wspaniały , prawdopodobnie 3-nawowy (prace prof. Cofty-Broniewskiej).  Badania pani Profesor odsłoniły, że była tam słoneczna warzelnia jak i hutnictwo żelaza i bursztynu. Było więc źródlo finansowania fundacji kościoła. Do parafii należało ok. 20 okolicznych wiosek. Powstałe później mury miasta Inowrocławia nie objęly tej parafii. W mieście powstał później drugi  drewniany kościół św. Mikołaja, a w XIV wieku zbudowano również kościół i klasztor franciszkański na wprost zamku. Książęta i królowie uczęszczali na Msze św. do tego ostatniego, gdzie też byli oni  chowani po  swojej śmierci. Szczątki ich przesniesiono w XIX wieku do tzw. “Ruiny” , gdy kościół franciszkański uległ zniszczeniu. Najważniejszą ulicą była wówczas, obecna ulica Królowej Jadwigi – zwana Drogą Tkaczy, a obecna ulica Świętego Ducha – zwana była Szpitalną. Obie były zamieszkałe  przez najzamożniejszych mieszczan. W Inowrocławiu były także kaplice: Bożego Ciała, św. Krzyża, św. Jakuba. Przy ul. Św. Ducha – był szpital prowadzony przez ” Braci Gwiazdowych”. Parafia NMP została skasowana w XVw. a dźwignięto ją z ruin w 1901r. W 1976r. została utworzona parafia pw. Imienia NMP. Po wykładzie nastąpiła ożywiona dyskusja. Obecni skierowali po adresem Wykładowcy wiele pytań.

Spotkanie jak zwykle zakończyła wspólna modlitwa.

Wykład ks. Aleksandra Sobczaka

Dnia 2 czerwca 2015 roku o godzinie 17.00  wysłuchaliśmy ostatniego przed wakacjami wykładu ks. dra hab. Aleksandra Sobczaka-sędziego Trybunału Metropolitalnego w Gnieźnie- pt. “Przyczyny unieważnienia małżeństwa kościelnego”.  Ks. Aleksander Sobczak przed wykładem odprawił Mszę Św. w kościele św. Jadwigi Królowej. Spotkanie zgromadziło wiele zainteresowanych osób. We wstępie Prelegent przedstawił pogląd, iż  Kościół powinien robić wszystko, aby ratować małżeństwa.  W Kościele nie ma rozwodów, a małżeństwo zawarte i dopełnione może być tylko rozwiązane przez śmierć jednego z małżonków. Małżeństwo zawarte w Kościele może zostać tylko unieważnione, gdy nie zostanie dopełniony chociaż jeden z wielu warunków, które są konieczne, aby małżeństwo było ważne. Liczba rozwodów w ostatnich latach bardzo szybko rośnie, co jest bardzo niekorzystne, zwłaszcza dla dzieci.

W 40 diecezjach w Polsce w każdym roku trafia ok. 100 spraw, czyli łącznie dla naszego państwa jest to ok . 4 tys. spraw rozpatrywanych przez Trybunały Metropolitalne w poszczególnych diecezjach. Ok . 70 procent spraw jest rozpatrywach pozytywnie, tzn. kończy sie unieważnieniem małżeństwa. Ks. Aleksander Sobczak wyjaśniał, że przed złożeniem sprawy  o unieważnienie konieczna jest rozmowa z sędzią tego Trybunału, który ocenia  “szanse”  unieważnienia małżenstwa.  Następnie Prelegent przedstawił i krótko omówił 3 grupy przyczyn nieważności małżeństwa kanonicznego. Są to;

1. przeszkody np. bigamia, impotencja, pokrewieństwo
2. wady zgody małżeńskiej np. wykluczenie posiadania dzieci, groźby
3. forma zawarcia małżeństwa np. sakramentu udzielał ksiądz z innej parafii, a nie było tzw. delegacji od proboszcza Pary Młodej

Prelegent został zasypany pytaniami i prośbami o rozmowy.

Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

Wykład dr. Sławomira Drelicha

5 maja 2015 roku na spotkaniu członków i sympatyków KIK-u wysłuchaliśmy bardzo interesującego otwartego  wykładu dr. Sławomira Drelicha adiunkta na Wydziale Politologii i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu pt. “Populizm i demagogia w polityce współczesnej”.  Spotkanie było poprzedzone Mszą św. w kościele św. Jadwigi Królowej o godzinie 16.30.

Populizm (z j. łac. “lud”) to działania zmierzające do zdobycia władzy poprzez schlebianie społeczeństwu,  składając nierealne obietnice.  Świat jest czarno-biały, osoba przedstawia się jako “wybraniec ludu”, podaje “wizję złotego wieku” , w swoim sprycie odwołuje się do czasów młodości.

Demagogia to działanie w sferze polityki wykorzystujące uczucia i nastroje społeczne, poprzez uproszczenia odwołujące się do niewiedzy społeczeństwa, lęków i fobii, wykorzystując podstawowe  instynkty (np. poczucie bezpieczeństwa) rysuje obraz, który choć nierealny,  ma przekonać wyborców do określonego przekazu, by w ten  sposób uzyskać  wpływ na społeczeństwo. Dzisiaj demagogia ma nową twarz, zwaną  “demokracją”.  Współczesna demokracja opiera się na mediach. Media z IV władzy stały się I władzą. One decydują jak postrzegamy świat, szczególnie ludzie młodzi, którzy mają labilne przekonania. Bez mediów polityk nic nie znaczy, może nic nie robić – media robią za niego.  Obecnie niestety, ale ciągle obniża się poziom mediów, co skutkuje tym, że jak polityk mówi ambitnie nie jest słuchany. Z ambitnym  przekazem wygrywa zawsze przekaz sensacyjny,  krzykliwy niosący afery.  Są to tzw. tematy zastępcze, którymi media karmią społeczeństwo.

         Dlatego powinniśmy, jako społeczeństwo: edukować się i budować świadomość obywatelską, analizować krytycznie przekaz medialny, korzystać z pluralizmu medialnego.

Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

Spotkanie Prezesów KIK – Płock.

25 kwietnia 2015 r. odbyło się spotkanie Prezesów i Przedstawicieli KIK-ów z całej Polski, w którym wziął udział prezes inowrocławskiego KIK Jan Koziorowski, pełniący również funkcję współprzewodniczącego Ogólnopolskiego Porozumienia KIK-ów. Licznie przybyli Przedstawiciele rozpoczęli spotkanie Mszą św. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku, którą odprawił i homilię wygłosił ks. dr Włodzimierz Piętka. Siostra ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia przypomniała historię objawień Jezusa Miłosiernego św. S. Faustynie, po czym zwiedzili bazylikę katedralną i Muzeum Diecezjalne diecezji Płockiej. Część robocza spotkania  odbyła się w siedzibie Klubu w Pałacu Biskupim, gdzie przy poczęstunku toczyły się obrady zakończone wspólną modlitwą z tomiku “Rosarium” Teresy Klonowskiej.

Wykład ks.dra Piotra Waszaka.

Dnia 7 kwietnia 2015 r. na wtorkowym comiesięcznym spotkaniu członków i sympatyków KIK-u wysłuchaliśmy wykładu ks. dra Piotra Waszaka pt. “Zmartwychwstanie Chrystusa na podstawie Ewangelii”. Jak zawsze spotkanie poprzedziła Msza św. w kościele pw. św. Jadwigii Królowej. Na początku Prelegent wysłuchał pytań, jakie zadali  uczestnicy spotkania, a dotyczących Zmartwychwstania Chrystusa.

Ks. dr Piotr Waszak przytaczał fragmenty Ewangelii pokazujące, że wszędzie tam,  gdzie Bóg dał się ludziom zobaczyć jako żywy Bóg, w ustach ludzi, którzy Go zabaczyli słyszymy ; ekstazę, lęk, ucieczkę, zdumienie, milczenie. Po Zmartwychwstaniu apostołowie rozpoznają Chrysa po nauczaniu (w drodze do Emaus), czy jak Maria Magdalena po usłyszeniu swojego imienia.  Jezusa rozpoznają ci, którzy Go najbardziej kochają,  jak uczeń Jan. Aby zobaczyć Zmartwychwstałego Pana trzeba mieć wiarę, a przynajmniej o nią prosić. Po Zmartwychwstaniu Chrystus ukazywał się ludziom, ale sam żył już w innym Świecie, do którego odszedł po pożegnaniu z uczniami w Dniu Wniebowstąpienia. Jezus ukazywał sie po Zmartwychwstaniu, aby dać ludziom  “pewność wiary”, a wiara każdego z nas nie służy samozadowoleniu, lecz my również mamy “dawać Jej  świadectwo “.

Spotkanie licznie zgromadzonych słuchaczy zakończyła wspólna modlitwa.

 

Wykład Edmunda Mikołajczaka.

 

Dnia 3 marca 2015r. o godzinie 17.00 odbył się kolejny  wykład  poprzedzony Mszą św. w kościele pw. św. Jadwigi Królowej. Tematem spotkania było “Sądownictwo miejskie w średniowiecznym Inowrocławiu“.  Wykład niezwykle ciekawie poprowadził  Honorowy Obywatel Miasta Inowroclawia  Edmund Mikołajczak.

W Inowrocławiu nie zachowały się żadne księgi miejskie, co poważnie ogranicza naszą wiedzę o średniowiecznym mieście. Każde nowo odkryte źródło jest na wagę złota. Takie też znaczenie ma odszukany niedawno w Archiwum Państwowym w Toruniu list rajców Starego Miasta Torunia z 1476 roku, w którym mowa o dwóch sądach inowrocławskich – radzieckim i ławniczym rozpatrujących spór mieszczan inowrocławskich i toruńskich w trybie sądu gajonego. Z listu dowiadujemy się zarówno o składzie obydwu gremiów, jak też zaleconych przez króla procedurach. Wspomniane zostały także dwa pomieszczenia ratuszowe, w których rozpatrywano sprawę. Jedno z nich określono niemieckim słowem „stoben” oznaczającym na ogół dużą ogrzewaną salę. To jedyna tego typu informacja o naszym ratuszu – pięknym gotyckim obiekcie, symbolu średniowiecznego miasta, który przetrwał do 1878 roku. Jedno można stwierdzić z całą pewnością – w dobie średniowiecza inowrocławskie sądy posiadały wysokie kompetencje, stanowiąc odwoławczą instancję dla sądów innych okolicznych miast. To niewątpliwie efekt wcześnie przyznanego prawa magdeburskiego.

Temat bardzo zaciekawił licznie zgromadzonych,  którzy do Autora skierowali wiele pytań. Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

Wykład prof.dr hab. Dariusza Karczewskiego

3 lutego 2015 roku we wtorek o godzinie 17.00 odbyło się kolejne spotkanie członków i sympatyków KIK poprzedzone Mszą św. Wykład dr hab. Dariusz Karczewskiego, profesora Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy wprowadzil nas w odległe czasy polskich Piastów, kiedy nasze miasto otrzymało prawo lokacyjne prawdopodobnie pomiędzy rokiem 1237 a 1238. Inowroclaw wyprzedził w ten sposób miasta tj. Wrocław, Poznań czy Kraków. Książe Kazimierz otrzymał w 1231 roku Kujawy od swego ojca księcia Konrada Mazowieckiego. Książe upodobał sobie Inowrocław na siedzibę, budując zamek, a po drugim ślubie z wnuczką Henryka Brodatego przejął wiele koncepcji rozwoju Kujaw ze Śląska. Przywiózł z Wrocławia gotowe koncepcje modernizacji swojej stolicy- Inowrocławia. Wybudował (z cegły) zniszczony kościół i klasztor franciszkański, uporządkował życie miasta pod względem  ekonomicznym , jak i urbanistycznym, na wzór rozwiniętych miast zachodniej Europy. Do swojej dzielnicy sprowadził Zakon Cystersów (mieli szerzyć kulturę agrarną i drogi handlowe) do Byszewa, a do Inowroławia Zakon Franciszkanów i Zakon  Krzyżacki z Czerwoną  Gwiazdą,  w celu opieki nad chorymi, biednymi. Dążył w okresie rozbicia dzielnicowego Polski do zjednoczenia ziem pod jednym panowaniem. Większy sukces w tym względzie odniósł jego syn Władysław Łokietek po swojej koronacji.

W dyskusji, która wywiązała się wśród licznie zgomadzonych słuchaczy, dowiedzieliśmy sie o planach postawienia Księciu pomnika.

Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

Uroczystość w Instytucie Prymasa Glempa

Dnia  23 stycznia 2015r.  w Instytucie  Prymasa Józefa Glempa odbyła się po raz szósty uroczystość wręczenia nagród i statuetek “Ku Chwale”. Gościem specjalnym był obecny Prymas Polski Wojciech Polak. Kapituła przyznała nagrodę pani Teresie Klonowskiej, zasłużonej inowrocławskiej poetce. Przez całe zawodowe życie była niezwykle zaangażowana w rozwój bibliotekarstwa w naszym mieście. Z Jej inicjatywy  w parafii Św. Królowej Jadwigi powstała profesjonalna biblioteka katolicka. Bardzo aktywnie uczestniczy w pracach Klubu Inteligencji Katolickiej w Inowrocławiu. Jest autorką wielu tomików poezji; “Za krawędzią ciszy”, “W rozbłyskach Dekalogu”……  Prymas Józef Glemp odznaczył Ją złotym medalem “Zasłużony w posłudze  dla Kościoła i Narodu”. Nagrodzona również tytułem “Zasłużony działacz kultury”.

Spotkanie Świąteczno-Noworoczne.

4 stycznia  2015 roku o godzinie 15.00  Członkowie i Sympatycy Klubu spotkali się w restauracji “Wrzos”. Nasze Świąteczno- Noworoczne spotkanie uświetnili; kapelan ks. Jan Maćkowiak, p. prof. Cecylia Iwaniszewska – prezes toruńskiego KIK-u  oraz p.Teresa Bermańska- prezes bydgoskiego KIK-u z wiceprezesem p. Tadeuszem Furgała wraz z Małżonką. Miłą niespodzianką był przyjazd ks. prałata Janusza Mnichowskiego- kolegi kursowego prymasa Józefa Glempa. Po odczytaniu fragmentu Ewangelii, modlitwie ks. Kapelana zebrani łamiąc się opłatkiem zasiedli do stołów racząc się ciastem i  kawą, słuchając poezji p. Teresy Klonowskiej i literackiej opowieści p. Sabiny Staszkiewicz.

Spotkanie grudniowe R.P. 2014

W dniu 2 grudnia prezes Klubu Jan Koziorowski wygłosił wykład pt.” Główne zagadnienia encykliki Mater et Magistra”. Papież nie potępia w niej zwiększonej interwencji państwa w życie społeczne i gospodarcze, ale jednocześnie wyraźnie mówi, że pierwszeństwo ma inicjatywa prywatna i zasada pomocniczości. Tam, gdzie nie ma działalności prywatnej, władza państwowa łatwo zamienia się w tyranię. Jednocześnie papież cieszy się z nowych form zabezpieczeń socjalnych. Doceniając wolny rynek, zaleca, jeśli to konieczne, interwencjonizm państwowy. Jan XXIII poruszył nowe aspekty kwestii społecznej. Zgłosił postulat sprawiedliwości w stosunkach pomiędzy różnymi gałęziami gospodarki, pomiędzy wsią a miastem. Zobowiązał kraje uprzemysłowione do pomocy krajom odzyskującym niepodległość. Zaproponował sposób rozwiązanie problemu demograficznego na świecie. W końcowej części encykliki wyraził się jasno: BÓG podstawą porądku moralnego.

Po zakończeniu, zebrani zadawali liczne pytania.

Spotkanie jak zwykle zakończono wspólną modlitwą.

Kujawskie Zaduszki Patriotyczne

 

Na zaproszenie ks. proboszcza Romualda Drążkowskiego, 10 listopada w inowrocławskiej farze odbyły się Kujawskie Zaduszki Patriotyczne. To już jedenasta edycja zaduszek zainicjowanych w 2003 roku przez Piotra Milcherta i przygotowywanych pod egidą Klubu Inteligencji Katolickiej. Tegoroczny scenariusz mocno nawiązywał do niepodległości, a pewnym nowum były powszechnie znane pieśni patriotyczne wykonywane przez wszystkich zgromadzonych. Do wspólnego śpiewu takich pieśni jak: „Piechota”, „Morze, nasze morze”, „Aby Polska była Polską”, „Dziś do ciebie przyjść nie mogę”, „Tylko we Lwowie” zagrzewali muzycy pod kierunkiem Andrzeja Kortasa i Arkadiusza Maciejewskiego oraz grupa wokalno-instrumentalna z Liceum Jana Kasprowicza. Narratorzy, którymi byli licealiści – Kamil Janiszewski i Sebastian Kowalewski, przypominali sylwetki bohaterów związanych z Kujawami: Franciszka Becińskiego, Pawła Cymsa i innych powstańców wielkopolskich, żołnierzy z wojny polsko-sowieckiej 1920 roku, powstańców warszawskich, harcerzy z Szarych Szeregów, ofiary Katynia, kmdra Zbigniewa Przybyszewskiego i Piotra Bartoszcze. Przypomniano również ochrzczonego w farze wielkiego syna ziemi kujawskiej Jana Kasprowicza i jego matkę Józefę z Kloftów, której nowa mogiła wzniesiona została niedawno na cmentarzu parafii Zwiastowania NMP, jak również zmarłego w ubiegłym roku prymasa Józefa Glempa, który jeszcze przed niespełna dwoma laty odprawiał tutaj Mszę świętą w intencji Kasprowicza. Własny wiersz poświęcony Prymasowi recytował Jakub Hamerliński. Autorem scenariusza Kujawskich Zaduszek Patriotycznych był Edmund Mikołajczak, któremu w sprawach organizacyjnych pomagał Jacek Tarczewski. Wieczór zakończyła „Rota” oraz Apel Jasnogórski prowadzony przez ks. Drążkowskiego.

Wykład ks. prof.dr.hab. M. Pyca

Dnia 4 listopada 2014 r. o godzinie 17.00 na kolejnym comiesięcznym spotkaniu członków i sympatyków KIK-u usłyszeliśmy bardzo ciekawy wykład ks. prof. dr. hab. Marka Pyca kierownika Zakładu Teologii Dogmatycznej UAM w Poznaniu na temat “Chrystologia Hansa Ursa von Balthasara”. Wykład tradycyjnie poprzedziła Msza Św. o godzinie 16.30, w czasie której uczestnicy otrzymali obrazki przedstawiające “Chrystusa Sługę” z kaplicy na Górze Kopnej w Krościenku, gdzie pracował i po śmierci spoczywa ks. Fr. Blachnicki, u którego rozwijał swoje powołanie ks. prof. M. Pyc.

Hans Urs von Balthasar, szwajcarski jezuita, był -wg opinii ks. M. Pyca- był najbardziej genialnym teologiem XX wieku. Jego dewizą było “nie wyciąganie rąk do inicjatywy, ale złożenie rąk -jak na otrzymanym wcześniej obrazku “Chrystusa Sługi- aby tymi rękoma mógł dysponować Bóg”. Trzeba w ciszy, w nastawieniu kontemplacyjnym “patrzeć ” na Chrystusa. Wówczas można odkryć, co mówi do nas Bóg. Wtedy w centrum jest Boska Chwała i wspaniałość odwiecznej miłości Boga do człowieka. Na otrzymanym “obrazku” symbolizują Ją dłonie Boga Ojca skierowane w dół , ku ziemi i obejmujące każdego człowieka.

Prelegent przedstawił von Balthasara w trzech wymiarach, jako;

1. a) ucznia
2. b) interpretatora
3. c) apostoła
4. von Balthasar miał bardzo szerokie spektrum badań i nie zamierzał pisać chrystologii, chociaż cała jego twórczośc była mocno nią “przesiąknięta” Wielki wpływ na jego twórczość miała mistyczka szwajcarska -protestantka i lekarka Adrienne von Speyr. Dziela von Balthasara są zgromadzone w 17 tomach i doczekały się polskiego przekładu.

Obiektywny wymiar tajemnicy Jezusa Chrystusa daje nam Pismo Święte odczytywane w nurcie żywej wiary i tradycji Kościoła.

Temat spotkania wywołał ożywioną dyskusję.

Wspólna modlitwa zakończyła spotkanie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wykład prezesa Jana Koziorowskiego

w dniu 7 października mieliśmy okazję wysłuchać wykładu prezesa KIK’u Jana Koziorowskiego ” W przede dniu encykliki Mater et Magistra”. Prowadzący objął tematem lata powojenne od zakończenia II wojny światowej do 1961 roku. Na początku omówił ideologiczne i propagandowe podstawy zimnej wojny. Następnie przedstawił sytuację w powojenej Europe skupiając się na problemie niemieckim, wzroście znaczenia lewicy w Europie zachodniej oraz roli planu Marshalla w odbudowie gospodarek krajów zachodnich. Potem przeszedł do przedstawienia mechanizmu uzależniania krajów Europy Środkowo-Wschodniej przez ZSRR i ich stalinizacji. Dalej usłyszeliśmy o początkach dekolonizacji i rozpadzie mocarstw imperialnych. Na zakończenie mieliśmy okazję usłyszeć o przejściowej odwilży pomiędzy mocarstwami po śmierci Stalina i ponownym wyścigu zbrojeń pomiędzy USA i ZSRR. Po wykładzie prowadzącemu zadano liczne pytania.

Spotkanie zakończyło się wspólną modlitwą.

Prof. dr hab. Roman Bäcker – “Wojna rosyjsko-ukraińska”

Dnia 2 września 2014 r. o godzinie 17.00 odbyło się pierwsze po wakacyjnej przerwie spotkanie członków i sympatyów KIK-u. Zebrani wysłuchali z wielką uwagą i trudnymi do ukrycia emocjami – po codziennych doniesieniach medialnych o toczących się na Ukrainie dzialaniach zbrojnych- wykładu prof. dr hab. Romana Bäckera dziekana Wydziału Politologii i Stosunków Międzynarodowych na UMK w Toruniu. Spotkanie tradycyjnie poprzedziła Msza św. w kościele św. Jadwigi Królowej.

Ukraina od 24 lutego 2014 r. byla bez rządu, dlatego też nie było reakcji na to, co się później działo na jej terytorium za sprawą tzw. “separatystów”,będących tak naprawdę żołnierzami rosyjskich jednostek specjalnych. Jednostki te podporządkowały sobie ludność najpierw Krymu, a potem Doniecka i Ługańska.przeprowadzone potem głosowanie było tylko formalnością, która doprowadziła do oderwania tych regionów od państwa ukraińskiego. Sytuację trochę zmienił wybór W. Poroszenki na prezydenta państwa i przyłączenie się do niego oligarchów ukraińskich. Skorumpowane dotychczas państwo ukraińskie zaczyna powoli, bardzo nieudolnie działać. Ukraina miała zagwarantowaną integralność terytorialną międzynorodowymi umowami, gdy po rozpadzie Związku Radzieckiego oddała Rosji zgromadzoną na swoim terytorium broń atomową. Konflikt na Ukrainie wzmacnia gasnącą w Rosji pozycję Putina. System polityczny Rosji zmierza w stronę totalitaryzmu. Ta wojna jest wojną  dyplomatyczną, propagandową cyberwojną- czyli wojną wielopłaszczyznową  tzw.hybrydową.

Dyskusja była bardzo ożywiona, gdyż zgromadzeni w swoich pytaniach dociekali, jak ten konflikt dotyka naszego państwa.

Spotkanie zakończyła modlitwa zgromadzonych.

Wykład red. Jerzego Marlewskiego

3 czerwca A.D. 2014 społeczność Klubu Inteligencji Katolickiej w Inowrocławiu  po Mszy św. w kościele p.w. św. Jadwigi Królowej skupiła się nad istotnymi i ważnymi dla naszej katolickiej i polskiej przyszłości problemami integracji europejskiej, a zwłaszcza samego pojmowania Europy i Unii Europejskiej. Kanwą do rozmowy był wykład Jerzego Marlewskiego „Europo, bądź sobą!”. Inspiracją do podjęcia tej problematyki były nie tylko niedawne wybory do Parlamentu Europejskiego i dziesięciolecie obecności Polski w Unii Europejskiej, ale przede wszystkim Akt Europejski Jana Pawła II z Santiago de Compostela (9 listopada 1982 r.) oraz życie i działalność wielu duchownych i świeckich Europejczyków od początków chrześcijaństwa po nasze niemal czasy, opisane przez o. Jerzego Mirewicza w książkach „Współtwórcy i wychowawcy Europy” oraz „Obrońcy i słudzy Europy”.

Unia Europejska przedstawia się sama i tak jest w medialnej propagandzie przedstawiana jako ta „prawdziwa Europa”, podczas gdy daleko od ducha i kultury Europy odeszła, zachowując pozory chrześcijańskiej europejskości. Trzeba stwierdzić za Janem Pawłem II,  że tożsamości europejskiej nie można zrozumieć bez chrześcijaństwa i że w nim właśnie znajdują się te wspólne korzenie, z których wyrosła i dojrzała cywilizacja starego kontynentu, jego kultura, jego dynamika, jego przedsiębiorczość, jego zdolność do konstruktywnej ekspansji także na inne kontynenty, jednym słowem to wszystko, co stanowi o jego chwale. Duszą Europy jest kultura chrześcijańska.

Od ubiegłego wieku, jak pisze o. Mirewicz,  europejski system myślenia, działania oraz wartościowania czynników ludzkich znajduje się obecnie na górze  kuszenia, gdzie musi się rozegrać dramat wierności tym prawdom i prawom, którym zawdzięcza istnienie i dotychczasowy rozwój. Jest to piękny i trudny dramat, obudowany na około problemu człowieka, jego wolności i odpowiedzialności, jego postaw intelektualnych i etycznych.  Każdy z nas ma w nim rolę ważnego bohatera.  To jest także zadanie inteligencji katolickiej i tym się zajmować trzeba stale. Bitwa o Polskę i o Europę – to bitwa o świadomość celu chrześcijańskiego zaangażowania w sprawy codziennego życia człowieka na naszym kontynencie.

Po wystąpieniu nasz Gość odpowiadał na zadawane pytania. Spotkanie zakończono wspólną modlitwą.

Wykład prezesa Klubu Jana Koziorowskiego

Kolejne nasze spotkanie w dniu 6 maja poświęcone było sprawom społecznym. Kilka dni po święcie Józefa Rzemieślnika, w trakcie trwania V Chrześcjańskiego Tygodnia Społecznego wykład pt.“Quadragesimo anno – główne zagadnienia” wygłosił prezes Klubu Jan Koziorowski. Przedstawiając kolejną już encyklikę w ramach cyklu encykliki społeczne przypomniał, że encyklika społeczna papieża Piusa XI została ogłoszona 15 maja 1931 w 40. rocznicę ogłoszenia encykliki Rerum novarum papieża Leona XIII. Pius XI wyraził w encyklice troskę o los ludzi żyjących z pracy własnych rąk. Potwierdził za Leonem XIII, że socjalizmu nie można pogodzić z prawdziwym chrześcijaństwem, czyli wiarą katolicką, jako że socjalizm zakłada niesprawiedliwe podzielenie owoców pracy. Również nadmierny liberalizm nie jest uczciwy, gdyż prowadzi jedynie do gromadzenia kapitału, bez dbałości o ludzi. Encyklika stała u podstaw rozwoju korporacjonizmu, ruchu społeczno-politycznego twierdzącego, że pracownicy i właściciele mają identyczne interesy, dlatego będą wspólnie dążyć do sukcesu. Korporacja powinna dbać nie tylko o materialny dobrobyt swych członków, ale także o ich rozwój kulturalno-społeczny. Dziś zasada korporacjonizmu leży u podstaw rozwoju gospodarczego Europy.

Po wykładzie zebrani skierowali do prowadzącego wiele pytań. Spotkanie zakończyła wspoólna modlitwa.

 

Wykład o. Mieczysława Sołowieja SJ

Dnia 1 kwietnia 2014 roku o godzinie 17.00 członkowie i sympatycy KIK-u spotkali się w kolejny pierwszy wtorek miesiąca na wykładzie o. Mieczysława Sołowieja pt. “Misterium, Pascha, Triduum Paschalne”, poprzedzonego Mszą św. w kościele pw. św. Jadwigi Królowej.

Mistycy, ludzie święci są dla nas drogowskazem, dając świadectwo móiwą nam jak mamy żyć, aby doświadczać Boga tu na ziemi. Bóg jako Byt niewidzalny zbawia nas. Bóg chciał nas stworzyć, gdy jeszcze nie istniała Ziemia. Chciał, abyśmy uczestniczyli w życiu Boga, czyli weszli na inny poziom rzeczywistości. Postanowienie – Misterium Boga było, aby zbawić całą ludzkość.  Ten Boży Plan objawiali prorocy ze Starego Testamentu. W centrum tego Planu jest Jezus Chrystus i Jego Męka. Ta prawda została nam objawiona i powinniśmy być za nią wdzięczni.  Każdy, kto doświadcza Boga, pragnie Go wielbić za dobro, miłość i miłosierdzie. Powinniśmy się modlić Modlitwą Uwielbienia, aby wszystko odnowić w Jezusie Chrystusie. Za mało w nas pragnienia bycia świętymi. Wtedy działa w nas moc Ducha Świętego i wówczas łatwiej nam odczytywać Wolę Boga wobec siebie. Wtedy też bardziej czujemy w sobie godność Dziecka Bożego. Tak jak Jezus Chrystus zmiłował się nad całą ludzkością, tak my powinniśmy litować się nad biednym człowiekiem. Bóg chce byśmy kochali bezinteresownie, byśmy składali siebie w ofierze za innych. W Jezusie Zmartwychwstałym ludzkość wraca do Boga. Wszyscy od Boga wyszliśmy, ale czy wszyscy do Niego wrócimy?

Ten głęboki i wysłuchany w okresie oczekiwania na Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa wykład zrodził wiele pytań wsród słuchających.

Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa i szczególne Błogosławieństwo ojca Mieczysława.

Wykład ks. dr Pawła Kiejkowskiego

4 marca 2014 roku o godzinie 17.00 odbył się kolejny wykład przygotowujący nas do świąt Wielkiej Nocy.  Wykład pt.“Wiarygodność zmartwychwstania Jezusa Chrystusa” poprzedzony Mszą  św. w kościele pw św. Jadwigi Królowej  wygłosił ks. dr  Paweł Kiejkowski, adiunkt na Wydziale Teologicznym UAM w Poznaniu.

Jak powiedział nasz Prelegent   “Bóg wkroczył w historię i dotknął materii”. Apostołwie spotkali sie z czymś, co przekraczało ich wyobrażenie. Znali pojęcie “zmartwychwstania ” ze Starego Testamentu, które miało się dokonać na końcu świata. I ten “koniec świata” znalazł sie nagłe posród nich,  zaskoczył ich zupełnie,  wywrócił ich życie.

Zmartwychwstanie Jezusa nie jest przywróceniem do poprzedniego życia.  Jezus wrócił do nich z “Tamtego świata”.

Kościół głosi Kerygmat  “Jezus umarł i Zmartwychwstał” dlatego, że Kościól widział Jezusa Zmartwychwstałego. Po Zmartwychwstaniu powstaje Kościół głoszący ten Kerygmat.  Apostołowie spisują Nowy Testament, w którym zapisane są świadectwa uczniów Jezusa dopiero po pewnym czasie, gdy Kościół już się ukształtowal i działał.

Chrześcijanin powinien przeżyć swoje zmartwychwstanie i tak wejść w Wielki Post, nie po to by się umartwiać, ale tak, by słuchać Jezusa-  “aby umarł w nim stary człowiek”.

Po wykładzie słuchacze mieli możliwość zadawania pytań, z czego chętnie korzystali.

Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

Wykład Edmunda Mikołajczaka

4 lutego 2014 roku o godzinie 17.00, w ramach comiesięcznych otwartych wykładów, odbyło się spotkanie bardzo ciepło przyjęte, przez bardzo liczną grupę zebranych. Wykład “Młodość Prymasa Jozefa Glempa”, był tradycyjnie poprzedzony Mszą św. w kościele pw. św. Jadwigi Królowej. Było to wyjątkowe spotkanie, kiedy jeden Honorowy Obywatel naszego miasta p.Edmund Mikołajczak mówił bardzo ciekawie i z ogromnym zaangażowaniem o innym Honorowym Obywatelu  miasta Inowrocławia ks. Kardynale Józefie Glempie. Wykład obejmował okres  młodości ks. Prymasa, który spędził we wsi Rycerzewo. Natomiast bardzo dokładnie jest udokumentowany okres nauki w gimnazjum i liceum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu.

Prelegent na samym początku podał nie publikowaną wiadomość, o tym że po śmierci Prymasa znaleziono Jego dzienniki, w których opisuje każdy dzień swojego życia. Dzienniki te obecnie opracowuje ks.  prof. Krzysztof Pawlina i że są zgromadzone w Wilanowie.

Wykład p. E. Mikołajczak rozpoczął stwierdzeniem, iż ks. J. Glemp  “Kochal Ojczyznę tą dużą, jak i małą Kujawy- jak Matkę”.

Ks. Józef Glemp urodził się 18 grudnia o godzinie 8.30 w inowrocławskim szpitalu, a ponieważ istniało zagrożenie dla Jego życia, jeszcze tego samego dnia zostal ochrzszczony w kościele pw. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny i informacja o tym fakcie jest zapisana w Księdze Parafialnej pod numerem 534. Tata pracował w inowroclawskiej Salinie, matka Salomea z domu Kośmicka zajmowala się domem i wychowaniem dzieci. Przyszły Prymas rozpoczął naukę w szkole w Kościelcu Kuj. w 1936 r. w 4-klasowej Szkole Powszechnej. Gdy był w IV klasie wybuchła II wojna światowa, w czasie której został przez okupanta zmuszony do pracy w niemieckim gospodarstwie. Po zakończeniu wojny rozpoczął naukę w gimnazjum, a potem kontynuował ją w inowrocławskim liceum. Zachowały się materialy źródłowe z tego okresu; protokoły z posiedzeń  Rad Pedagogicznych, kronika szkolnego Klubu Sportowego, a przede wszystkim kronika klasy do której uczęszczał i którą ks. Prymas osobiście pisał. Jego klasa miała w szkole najwyższą średnią ocen, jak i najlepszą frekwencję. Rozpoczynał naukę w klasie liczącej 52 uczniów, a gdy kończył w klasie było 25. Jego wielką miłością była literatura. Gdy po latach gościł w szkole recytował z pamięci np. “Grażynę” Adama Mickiewicza. Drugą miłością był sport, a zwłaszcza dyscypliny siłowe; rzut oszczepem i pchnięcie kulą. Chociaż w Polsce lat 40 zapadała “noc stalinizmu” przedwojenni nauczyciele pracujący w szkole wychowywali uczniów w duchu prawdziwego patriotyzmu. Koledzy w klasie byli bardzo ambitni i jak pokazał czas przyszły, dobrze wykształceni zajmowali odpowiedzialne stanowiska w różnych dziedzinach życia społecznego.  Szkołę ukończył, jako prymus otrzymując dyplom Przodownika, który uprawniał go do przyjęcia na wszystkie kierunki studiów bez egzaminów. Na zakończenie usłyszeliśmy wiersz o Janie Kasprowiczu, który napisał licealista Józef Glemp na zakończenie szkoły.

Po wykładzie okazało się, że wśród tak licznie zebranych słuchaczy jest kilku klasowych kolegów księdza Prymasa, którzy bardzo chętnie uzupełnili wykład swoimi osobistymi wspomnieniami z lat szkolnych.

W trakcie dyskusji przypomniano o bliskich relacjach ks. Prymasa z naszym inowrocławskim KIK-m.

Wykład zgromadził, jak się później okazało w czasie dyskusji, również osoby spoza Inowroclawia tj. Olsztyna, Kościelca Kuj., Pakości, które są również zaangażowane w kultywowanie historii  naszej Ojczyzny.

Modlitwa, jak zawsze zakończyla nasze spotkanie.

Wykład ks. L. Paszkiewicza

Nasz comiesięczny cykl otwartych spotkań  w nowym roku rozpoczęł wyklad  wędrownego prezbitera  Leszka Paszkiewicza. Wykład odbył się 7 stycznia 2014 roku o godzinie 17.00 i był poprzedzony tradycyjnie Mszą św. w kościele. św. Jadwigi Królowej. Wykład“Nowa ewangelizacja – dzisiejsza konieczność”zgromadził tak dużą liczbę zainteresowanych, że zaistniała konieczność zmiany sali na dużo większą.

Kościół był w minionych wiekach czymś oczywistym dla większości ludzi.  Obecnie stosunek ludzi do Niego zmienia się. Wiele wartości, które dawniej były ważne traci tę wagę. Przestało też obowiązywać  wiele norm, które dotychczas  porządkowały nasze życie tj.: życie, małżeństwo,rodzicielstwo, seksualność człowieka. Obecna sytuacja w świecie powoduje, iż wiele osób w społeczeństwie czuje się wykorzystywanych, a nawet wykluczonych “jako smieć tego świata”. Wmawia się dzisiaj młodym ludziom, że są są “bogami”. Szczególnie w zakresie informatyki jest taka iluzja , że coś tworzymy. Poza tym trudno dotrzeć do współczesnego człowieka z czymś, co by mogło go zainteresować. Ludzie nie mają dzisiaj potrzeby słuchania Kościoła.

Według ks. Leszka “tak naprawdę Ewangelii słucha tylko człowiek cierpiący- czyli taki, ktory przeżywa jakiś BRAK”.  Dzisiejszy Kościół  “nie jest przygotowany do przyjmowania ludzi biednych”.  Dzisiejsza Ewangelizacja ma za zadanie “odkłamywanie tego, co jest zakłamane i dotarcie do ludzi, będących na peryferiach, również tych bedących poza Kościołem – bo wtedy człowiek zostaje przywrócony sobie samemu”.

Chrześcijaństwo to spotkanie Chrystusa. Człowiek wtedy “bankrutuje”, a przez niego działa Bóg. Kochać drugiego człowieka, to nosić jego grzechy. Teologia mówi o Kościele , jako “o Matce”. Gdy naszym Orędziem stanie się “Kazanie na Górze”, to wówczas w każdym chrześcijaninie narodzi się “serce Matki” skierowane do drugiego człowieka.

Wykład wywołał wiele pytań wśród słuchaczy.

Wsþólna modlitwa zakończyła nasze spotkanie.

Spotkania Opłatkowe 2013 rok

29 grudnia o godzinie 15.00 członkowie  KIK-u i ich rodziny oraz znajomi spotkali się na tradycyjnym spotkaniu Opłatkowym, które w tym roku odbyło się w sanatorium “Metalowiec”. Oprócz licznie zgromadzonych członków inowrocławskich  KIK-u, gościliśmy delegację bydgoskiego Klubu. Po krótkim powitaniu prezesa Jana Koziorowskiego, zgromadzeni poprowadzeni przez naszego kapelana ks. Jana Maćkowiaka pomodlili się, a następnie łamiąc się opłatkiem złożyli  sobie życzenia. Spotkanie przebiegało w bardzo miłej rodzinnej atmosferze. Konsumowanie świątecznych “wypieków”  i kawy towarzyszyła poezja; Teresy Klonowskiej, ks. Jana Twardowskiego, Romana Brandstaettera i oczywiście śpiewane, przy akompanimencie organów, kolędy. Nasz nowy Kapelan podzielił się również swoimi planami parafialnymi dotyczącymi naszego Stowarzyszenia.

Wykład ks dra P. Waszaka

 

Dnia 3 grudnia 2013 roku o godzinie 17.00 wysłuchaliśmy bardzo interesującego wykładu na temat  “Biblijne ujęcie wiary w świetle Ewangelii Bożego Narodzenia”  ks. dra Piotra Waszaka poprzedzonego Mszą św. w kościele pw. św. Jadwigi Królowej.

W pierwszej części wykładu Prelegent zdefiniowal czym jest “Wiara”.  Jak powiedział , jest to zaufanie , a więc w konsekwencji powierzenie się Bogu, który w Osobie Jezusa Chrystusa opiekuje się światem. Słowo “aman” to nasza zgoda i dla nas pewność, iż Bóg przyjął wszystko to, co Mu powiedzieliśmy na modlitwie. Część tę ks. Piotr zakończył cytatem z Księgi proroka Izajasza

“Jeśli nie zawierzycie , to się nie ostoicie.”

Nowy Testament zachowuje tą samą ufność Bogu, jak  Stary Testament.  Św Jan  -umiłowany uczeń Jezusa Chrystusa- używa 100 razy słowa “wierzyć” (czasownik), a nie “wiara” (rzeczownik). Wytłumaczenie tego jest oczywiste; nasza wiara oznacza pracę, trud, wysiłek. Co dalej uzupełnia św. Paweł   “wybrawszy raz, codziennie wybierać muszę”.

Wszystkie obietnice składane przez wieki przez Proroków w Starym Testamencie  wypełniły się w Jezusie Chrystusie;

-Betlejem “podłe miasto” miało być miejscem urodzenia Mesjasza

-edykt cesarza Oktawiana spowodował, że poddani musieli się przemieścić , więc i Mędrcy mogli oddać pokłon Temu, którego gwiazdę wypatrzyli na niebie (M+C+B) – napis, który umieszczamy na naszych dzrzwiach znaczy “Chrystus dobroczyńcą dla domu”

-nigdzie nie ma słów o niegościnności mieszkańców Betlejem, wszędzie jest głoszony pokój i radość

-sam fakt narodzin jest opisany bardzo powściągliwie   “urodziła, owinęła i położyła”

-choinka symbolizuje drzewo “poznania dobra i zła”, łańcuchy na niej to symbole wolności, a ilość świateł na drzewku miała być taka, jak liczba osób w danym domu

-świąteczna ryba, to znak pierwszych chrześcijan oznacza   “łowienie dusz”,  a “złowiony” tzn. bezpieczny

Po wykładzie wywiązała się dyskusja i odpowiedzi na liczne pytania .

Na zakończenie prezes Jan Koziorowski zaprosił wszystkich na   “Spotkanie Opłatkowe”   w dniu 29 grudnia 2013 roku o godzinie 15.00 w sanatorium Oaza”

Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

 

Wykład prezesa Klubu Jana Koziorowskiego

W dniu 5 listopada,w ramach cyklu encykliki społeczne, wykład p.t. “Quadragesimo anno – kontekst historyczny” wygłosił prezes Klubu Jan Koziorowski. Na początku wystąpienia przypomniał w skrócie wiek XIX, w którym miały swój początek problemy, które przyszło rozwiązywać ludzkości w pierwszych dekadach XX wieku. Pierwszym z nich była kwestia robotnicza, drugim nacjonalizm przeradzający się w krwawą rywalizację pomiędzy mocarstwami, co ostatecznie doprowadziło do światowego konfliktu o nieznanych dotychczas w skali świata rozmiarach. I wojna światowa pochłonęła nie tylko wiele milionów istnień ludzkich, zmieniła granice państw ale zakwestionowała dotychczasowe podstawy  ładu społecznego. Pokój wersalski, miał przyjąć takie rozwiązania, które w przyszłości miały uniemożliwić konflikty zbrojne pomiędzy państwami w pierwotnej postaci przetrwał tylko kilka lat. Wojna, jej skutki doprowadziły do rozpadu Rosji umożliwiając bolszewikom przejęcie władzy; natomiast sytuacja w powojennych Niemczech i we Włoszech doprowadziła do władzy partie faszystowskie. W ten sposób zaistniały dwa totalitaryzmy: faszyzm i komunizm. To odpowiedzią na nie była napisana przez Piusa XI encyklika Quadragesimo anno. Po wykładzie miała miejsce dyskusja a po niej bieżące ogłoszenia. Spotkanie jak zwykle zebrani zakończyli modlitwą.

Wykład ks. dr Huberta Nowaka pt.

Dnia 1 października 2013 r. o godz. 17.00 członkowie i sympatycy KIK wysłuchali wykładu ks. dr Huberta Nowaka pt. “Jan XXIII – między ogrodem a muzeum” , poprzedzonego Mszą św. o godzinie 16.30 w kościele św. Jadwigi Królowej

.”Nie jesteśmy na ziemi by pilnować muzeum lecz by pielęgnować kwitnący ogród życia” – słowa te wypowiedział po śmierci papieża Piusa XII wybrany na jego następcę – Jan XXIII. Słowa te są ciągle aktualne.

Gdy został wybrany na papieża miał 77 lat i wśród kardynałów panowało przekonanie, iż będzie to jak mówili “papież przejściowy”. Pontyfikat Jana XXIII trwał 4 lata, ale Jego wkład w dokonania Kościoła jest ogromny, tak że właściwie można powiedzieć o Janie XXIII, że jest największym papieżem XX wieku, a poznawszy dokładnie Jego życiorys i dokonania jako człowieka, księdza, biskupa pokazują Go jako wyjątkowo inteligenego, wrażliwego, troskliwego i całym sercem oddanego sprawom do których był posyłany czy które zwierzchnicy Kościoła Mu powierzali, a były to zawsze sprawy zaognionych konfliktów międzyludzkich, sporów religijnych w trudnych czasach dwóch wojen światowych. I tak uspakaja napiętą sytuację społeczną i religijną w Bułgarii ,Turcji czy Grecji. Nie wacha się, gdy trzeba ratować statek pełen żydowskich dzieci w czasie II wojny światowej. Po zakończeniu II wojny uspakaja napiętą sytuację we Francji,gdzie ruch oporu jest skonfliktowany z Kościołem.

Sobór Watykański II, który przygotował, otworzył i poprowadził to potężne dzieło odnawiające, ożywiające i zbliżające Kościół do ludzi.

Dowodem geniuszu i wielkiej pracowitości papieża Jana XXIII jest Jego 8 encyklik. Interesował się starodrukami, które zresztą kolekcjonował. Wielki erudyta o szerokich horyzontach, który w swej wielkiej pokorze nigdy tego nie uzewnętrzniał.

3 października 2000 roku papież Jan Paweł II ogłosił Go błogosławionym, natomiast dzień 11 października każdego roku jest ustanowiony dniem Jego wspomnienia, na pamiątkę inauguracji Soboru Watykańskiego II. Dnia 27 kwietnia 2014 roku wspólnie z Janem Pawłem II zostanie kanonizowany.

Spotkanie tradycyjnie zakończono wspólną modlitwą.

Wieczór autorski Teresa Klonowska.

Pierwsze powakacyjne spotkanie członków i sympatyków KIK w Inowrocławiu odbyło się 3 września br. i poprzedzone było, jak zwykle, Mszą św. Informacje i ogłoszenia w naszych kościołach zgromadziły ponadprzeciętną liczbę uczestników, żywo zainteresowanych wieczowem autorskim Teresy Klonowskieji jej “Strofami o wierze”.

Autorka w kilku słowach wprowadzenia nawiązała do kończącego się w listopadzie Roku Wiary. Wspomniala o swoich doświadczeniach, którym nawet przy ufnej wierze towarzyszą nieraz dlugie okresy “pustynne”. W oparciu o przygotowany zestaw wierszy (znanych cz

ęściowo z innych konfiguracji,  obok dotąd niedrukowanych i zupełnie nowych), nadala swojej prezentacji tytuł bardziej uściślony;

WIARA JEST ŁASKĄ

Pod tym tematem głównym znalazły sie trzy podtematy;

1. Wiara jest łaską – o którą trzeba prosić
2. Wiara jest łaską – którą trzeba się cieszyć i  nią się dzielić
3. Wiara jest łaską – za którą Panu Bogu trzeba dziękować.

Zamieszczamy poniżej po jednym wybranym wierszu z każdego zestawu.

 

ad.1   WOŁAJ MNIE ZNÓW PO IMIENIU

Nie znam siebie

tylko Ty mnie znasz

 

Ktoś zalecał

by wielbiła Cię

modlitwa moja

cicha wlasna

w głębię wiary orężna

 

Lecz we mnie

wszystkie dobre chęci

słabną i gasną –

bylejakość zwycięża

 

Gdzie jesteś

– dotąd Obecnością

żywo emanujący

a nagle ukryty

gdzieś w cieniu –

 

Przywróć wierność pamięci

przywróć gorliwość sercu

ZAWOŁAJ MNIE ZNÓW PO IMIENIU!

 

ad.2   PAN MÓJ I BÓG MÓJ

Opieram moją wiarę

na Twym zmartwychwstaniu

lecz jak Tomasz próbuję

łatwowiernie nie wierzyć

Raną otwarty bok Twój

już nie dłonią – lecz wolą

serca mego chcę zmierzyć

 

Tak ciepło wtedy mówisz

słowem zdolnym odmienić

wszystko co wątpić każe

 

Mówisz -” Blogosławieni….”

po horyzont daleki

poprzez lata i wieki

Wysyłasz sercu w darze

łaskę wiary i szczęścia –

pewność Twego Zwycięśtwa

 

Tak bliski rzeczywisty

raną otwarty bok Twój

i Ty tak blisko przy mnie

PAN MÓJ I BÓG MÓJ

 

ad.3   BĄDŹ BŁGOSŁAWIONY BOŻE

– za tę ufność

którą w serce me wlewałeś

przez spękania

mijających lat

 

-za te fale

przychodzącej od Ciebie

radości

w ludzkich gestach

w Twoich Słowach

 

-za te dary

Niezmierzonej Miłości

jakie chowa

Twój cudownie

urządzony świat

pełen znaków

drogowskazów

i obietnic nieskończonych

 

-Za dziedzictwo

za dar Życia

śmiercią Syna odkupiony

Wielki Dobry Czuły Ojcze

bądź błogosłowiony

 

Na zakończenie spotkania prezes Jan Koziorowski rozdał zgromadzonym harmonogram pracy KIK-u na bieżący rok.

Spotkanie zakończyła modlitwa.

Wykład M. Talarczyk pt. “Powrót pomnika Wdzięczności za odzyskanie niepodległości po zaborach”.

Dnia 4 czerca 2013 roku o godzinie 17.00 odbyło się kolejne spotkanie członków i sympatyków KIK, poprzedzone Mszą św. o godzine 16.30 w kościele pw. św. Jadwigii Królowej.

Wykład pt. “Powrót pomnika Wdzięczności za odzyskanie niepodległości po zaborach”  wygłosiła p.Małgorzata Talarczyk-Andrałojć z UAM w Poznaniu.

3 lutego 2012 roku w Poznaniu zawiązał się Społeczny Komitet Odbudowy Pomnika Wdzięczności, który chce reaktywować zniszczony przez wojska niemieckie we wrześniu 1939 roku Pomnik Najświętszego Serca Pana Jezusa, który był WOTUM WDZIĘCZNOŚCI Polaków za odzyskanie niepodległości przez Polskę po ponad 100 latach zaborów. Pomnik Wdzięczności został  wzniesiony na placu  A. Mickiewicza, czyli w miejscu, gdzie w okresie zaborów  Niemcy ulokowali pomnik  Bismarcka. Pomnik Najświętszego Serca Pana Jezusa został odsłonięty 30 października 1932 roku, a ufundowało go społeczeństwo Poznania i tych ziem polskich, które były objęte działaniami bojowymi Powstania Wielkopolskiego, pierwszego zwycięskiego zrywu niepodległościowego Polaków. Pomnik ten był wyrazem dziękczynienia za niepodległość i powrót do Macierzy, a jednocześnie był wyrazem  świadomości tego, że wolność jest darem i zobowiązaniem, które należy pielęgnować. Mądrość naszych przodków kazała zatem przychodzić z dziękczynieniem, ale i prośbą o błogosławieństwo do Boga, Pana dziejów, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych.

Idea odbudowy pomnika znalazła poparcie Jego Ekselencji Księdza Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego, Metropolity Poznańskiego. Do stowarzyszenia odbudowy pomnika przystąpiło już ponad 300 przedstawicieli , a na czele Społecznego Komitetu stanął prof. Stanisław Mikołajczak z UAM. W planach Komitetu pomnik ma ponownie stanąć najpóźniej w 2018 roku w 100 rocznicę odzyskania niepodległości i wybuchu powstania wielkopolskiego.

Kończąc wykład Prelegentka zwróciła się do zebranych z prośbą o wsparcie “dzieła restytucji tego niezwykłego monumentu, świadectwa naszej wiary i patriotyzmu”  podając numer konta bankowego, na który można dokonywać wpłaty;

Społeczny Komitet Odbudowy Pomnika Wdzięczności

1. Strzeszyńska 197 : 60-479 Poznań

76 1320 1016 2167 0338 2000 0001 Bank Pocztowy

 

Spotkanie zakończyła modlitwa zgromadzonych.

XXXIII pielgrzymka KIK-ów na Jasną Górę.

Wykład o. dr S. Łucarza w Kaplicy Różańcowej

1 czerwca 2013 roku odbyło się coroczne spotkanie-pielgrzymka  Klubów Inteligencji Katolickiej na Jasnej Górze, w którym brał udział prezes Jan Koziorowski.

Spotkanie rozpoczęła Msza św. o godzinie 9.30 w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej, koncelebrowana przez ks. biskupa Bronisława Dembowskiego i kapelanów Klubów. Po niej wysłuchano dwóch wykładów w Kaplicy Różańcowej. Pierwszy wykład pt. “Chrześcijaństwo nie jest religią! Jest wiarą” wygłosił o. dr Stanisław Łucarz SJ, kapelan krakowskiego KIK-u.  Drugi wykład na temat “Kilka uwag o reformie liturgicznej dokonanej przez Sobór Watykański II”  wygłosił Paweł Broszkowski, wiceprezes warszawskiego KIK-u. Po krótkiej przerwie odbyła się Droga Krzyżowa na Wałach Jasnogórskich, którą poprowadził płocki KIK, a także tradycyjnie złożono kwiaty pod pomnikami;  Prymasa k\Kardynała  Stefana Wyszyńskiego i Błogosławionego Ojca Jana Pawła II.

Prezesi KIK-ów uczestniczyli w spotkaniu, które odbyło się w redakcji Tygodnika Katolickiego “Niedziela”

Wykład prof. dr . hab. R. Backera pt.”Kiedy w Rosji wybuchnie rewolucja?”

7 maja 2013 roku odbył się kolejny wykład poprzedzony Mszą św. w kościele pw. św. Jadwigi Królowej. Gościliśmy prof. dr. hab. Romana Backera, Prezesa Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych i dziekana Wydzialu Politologii i Studiów Miedzynarodowych UMK w Toruniu.  Profesor jest znawcą problemów totalitaryzmu, autorytaryzmu i demokratyzacji, a także badaczem myśli politycznej współczesnej Rosji.

Wykładowca przedstawił sytuację społeczną w Rosji po tzw. “pierestrojce”, czyli okres rządów kolejno; B. Jelcyna, W. Putina i D Miedwiejewa. Na początku przemian społecznych słowo “demokracja”  było lekceważone przez ogół ludzi, gdyż tylko ci, którzy mieli tzw. “kryszę”- czyli dach, opiekę kogoś “u góry”, kto im zapewniał bezpieczeństwo, mogli czuć sie bezkarnie, czyli nie płacić robotnikom za prace, przejmować fabryki bez pieniędzy. Sytuację tę trochę poprawił W. Putin. Zaczęły być bardziej regularnie wypłacane pensje robotnikom, co zapewniło mu ogromne poparcie społeczne. Sytuacja zmieniła się we wrzesniu 2011 roku, gdy do władzy doszedł D. Miedwiediew, podając publicznie do wiadomości, jak biedna i skorumpowana jest Rosja. Zaczęły się demonstacje tej części społeczeńtwa, która ma dostęp do internetu. To medium posłużyło im do komunikacji, do zorganizowania się, wybrania przywódców ( Rady Konsultacjnej). Potrafią nawet w 20 stopniowym mrozie zorganizować 100 tysięczną manifestację w centrum Moskwy. Opozycja ta nie ma jeszcze sensownego programu zmian, ale to dopiero początek zmian, proces jej upodmiotowienia, dorastania jej elit.

Druga część społeczeństwa jest wychowywana na państwowej TV, karmiona serialami.

Na sytuację w Rosji ma również bardzo duży wpływ cena gazu i ropy naftowej na światowym rynku oraz postępujący proces uniezależniania się krajów Azji od rosyjskich wpływów.

Według pana Profesora, pierwszym sygnałem dokonujących się zmian w Rosji będzie uwolnienia M. Chodorkowskiego z więzienia, co będzie zwiastowało uniezależnienia się sędziów od W. Putina i przepływ tej informacji do państwowych mediów, co może pobudzić do działania  bierną dotychczas część społeczeństwa.

Po wykładzie miała miejsce dyskusja.

Na zakończenie zebrani odmówili modlitwę.

Fenomen wiary w Katechiźmie Kościoła Katolickiego

Dnia 9 kwietnia 2013 roku o godzinie 17.00, jak co miesiąc w pierwszy wtorek odbyło się kolejne spotkanie członków i sympatyków KIK poprzedzone Mszą św. w kościele św. Jadwigii Królowej. Gościem naszym byłks. dr Marek Kowalczykwykładowca Prymasowskiego Seminarium Duchownego w Gnieźnie, a tematem który nam przybliżył to “Fenomen wiary w Katechiźmie Kościoła Katolickiego”.

Papież Benedykt XVI ogłosił 11 X 2012 r. bieżący rok ROKIEM WIARY- dokładnie po dwudziestu latach od ogłoszenia KATECHIZMU KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO (KKK), które miało miejsce  11 X 1992 r.  i 30 lat po inauguracji  II Soboru Watykańskiego. Papież Benedykt XVI przyjął założenie, że związek w/w wydarzeń pomoże ludziom wierzącym;

-zapoznać się z depozytem wiary zawartym w KKK i w dokumentach Soboru Watykańskiego II

-skłoni ludzi wierzących do osobistej refleksji

Jak pisze bł. Jan Paweł II we wstępie do KKK;

“Każdy katechizm powinien wiernie i w sposób uporządkowany przedstawiać nauczanie Pisma świętego, żywej Tradycji w Kościele i autentycznego Urzędu Nauczycielskiego, a także duchowe dziedzictwo Ojców, Doktorów i świętych Kościoła, by umożliwiać lepsze poznanie misterium chrześcijańskiego i ożywienie wiary Ludu Bożego. Musi brać pod uwagę wyjaśnienie nauki, które w ciągu dziejów Duch Święty wskazał Kościołowi. Konieczne jest także, by pomagał rozjaśniać światłem wiary nowe sytuacje i problemy, które w przeszłości nie istniały. Nowy Katechizm zawiera zatem rzeczy stare i nowe (por. Mt 13, 52), ponieważ wiara pozostaje zawsze ta sama, a zarazem jest źródłem wciąż nowego światła.”

KKK składa się z 4 części wzajemnie ze sobą powiązanych;

1 część – misterium chrześcijańskie jest przedmiotem wiary

2 część -jest ono celebrowane i przekazywane w liturgii

3 część – jest obecne, by oświecać i umacniać dzieci Boże w działaniu

4 część -stanowi podstawę naszej modlitwy, której uprzywilejowaną formą jest “Ojcze nasz”;  jest przedmiotem naszego błagania, uwielbienia i wstawiennictwa.

Ks. dr Marek Kowalczyk zakończył swój wykład zachętą, z którą każdy wierzący się zgodzi, iż  ” warto sięgnąć do KKK, aby dokonać weryfikacji i pogłębienia swojej wiary”.

Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

Czy istnieje sakrament spowiedzi?

W dniu 5 marca na naszym otwartym spotkaniu gościliśmyks.dra Grzegorza Iwińskiego.Temat wykładu przyciągnął wielu zainteresowanych, tak że zabrakło miejsc siedzących. Z tego względu, że wykładowca jednocześnie jest proboszczem, to jego wystąpienie było cały czas ilustrowane wydarzeniami z praktyki duszpasterskiej co bardzo uatrakcyjniło wykład.W ciągu wieków w sposób zasadniczy zmieniła się konkretna forma, w jakiej Kościół wykonywał tę władzę przebaczania otrzymaną od swego Pana. W pierwszych wiekach pojednanie chrześcijan, którzy popełnili po chrzcie szczególnie ciężkie grzechy (na przykład bałwochwalstwo, zabójstwo czy cudzołóstwo), było związane z bardzo surową dyscypliną, wymagającą od penitentów odbycia publicznej pokuty za grzechy, często trwającej przez długie lata, zanim otrzymali dar pojednania. Do tego „stanu pokutników” (który obejmował jedynie popełniających pewne ciężkie grzechy) można było zostać dopuszczonym bardzo rzadko, a w niektórych regionach tylko raz w życiu. W VII wieku, pod wpływem tradycji monastycznej Wschodu, misjonarze irlandzcy przynieśli do Europy kontynentalnej “prywatną” praktykę pokuty, która nie wymagała publicznego ani długotrwałego pełnienia dzieł pokutnych przed uzyskaniem pojednania z Kościołem. Od tego czasu sakrament urzeczywistnia się w sposób bardziej dyskretny między penitentem a kapłanem. Nowa praktyka przewidywała możliwość powtarzania sakramentu pokuty i otwierała w ten sposób drogę do regularnego przystępowania do tego sakramentu. Umożliwiała – w tej samej celebracji sakramentalnej -otrzymanie przebaczenia grzechów ciężkich i powszednich. Jest to zasadnicza forma pokuty, którą Kościół praktykuje do dzisiaj. Po wykładzie wywiązała się ożywiona dyskusja, która najlepiej świadczyła o aktualności tematu.

Inowrocławskie echa powstania styczniowego- Edmund Mikołajczak

5 lutego 2013roku o godzinie 17.00  odbyło się  kolejne spotkanie członków i sympatyków  KIK poprzedzone Mszą Św. w kościele św. Jadwigi Królowej. Wykład przygotował i wygłosił zasłużony dla naszego miasta historyk pan Edmund Mikołajczak na temat“Inowrocławskie echa powstania styczniowego” w 150 rocznicę jego wybuchu.

Powiat inowroclawski w 1863 roku liczył 60 tys. ludzi , a sam Inowrocław miał 6,6 tys mieszkańców, w większości byli to Polacy. Powstanie styczniowe toczyło się 30 km od Inowrocławia, a sprawujący władzę rząd pruski podpisał z carem porozumienie o możliwości swobodnego przekraczania granicy w celu ścigania ukrywających się powstańców. Polacy mieszkający w Inowrocławiu wspierali walczących dostarczając im broń. Nie zachowały się dokumenty ile broni przekazano, ale są dokumenty ile broni przechwycili Prusacy. I tak;

-pod Kościelcem dwa wozy amunicji

-w Górze 200 karabinów , 60 kos,

-w Płonkowie kilkadziesiąt sztuk broni.

Były również próby przemytu broni z Danii ( Wisłą płynęła barka z bronią, która dostała sie w ręce wroga).

Prowadzono również werbunek  ochotników, którzy przekraczali granicę pomiędzy jez. Gopłem a jez. Ostrowskim i dołączali do walczących powstańców. Zachowane dokumenty mówią, iż takie działanie podejmowało wielu Polaków np; ziemanin Serafin Ulatowski z Racic, Leon Czajkowski z Tuczna,rodzina Trzcińskich z Popowa, Mateusz Rakowski i Adam Budziński z Inowrocławia. W Gniewkowie zwerbowano 300 osób, podobnie w Barcinie i w Lubostroniu. W tym działaniu wyróżnił się Bartek Nowak, który był chłopem z armii pruskiej. Prowadził on szkolenia zwerbowanych ochotników i współpracował z Edmundem Taczanowskim  głównodowodzącym  w Wielkopolsce. Należy również pamiętać o patriotycznej postawie 60 gimnazjalistów z Trzemeszna, którzy przeszli granicę i chcieli przyłączyć się do powstańców. Karą za ten ich czyn było zlikwidowanie ich gimnazjum, a gimnazjaliści zostali skierowani do inowrocławskiej szkoły, co zaowocowało wzrostem patriotycznego ducha w  naszym gimnazjum. Inowrocławianie, którzy zasłużyli się dla powstania to; rodzina Czaplów, Posadzych, Ignacy Wróblewski, Grzymała-Siedlecki, Wincenty Pol,

Pamięć o powstaniu styczniowym w Inowrocławiu jest bardzo słaba. Pan E. Mikołajczak przypuszcza, że przyczyną tego jest;

-powstanie wielkopolskie, które przyniosło wolność

-obecnie w mieście są obchodzone w tym samym czasie “Imieniny Inowrocławia”

Dyskusja po wykładzie była bardzo ożywiona i wzbogacona o treści, które przekazał obecny na wykładzie redaktor Gazety Pomorskiej pan J. Brodziński.

Spotkanie tradycyjnie zakończono wspólną modlitwą.

SPOTKANIE OPŁATKOWE.

Dnia 12 stycznia 2013 roku o godzinie 15.00 odbyło się  świąteczne “spotkanie opłatkowe” członków i sympatyków KIK-u wraz z  Rodzinami w sali Katolickiej Szkoły  Podstawowej.  Rozpoczął  je modlitwą kapelan KIK ks. kan. Maciej Lisiecki, po czym wszyscy chwyciliśmy się za dłonie przekazując sobie życzenia świąteczno-noworoczne. Czas upłynął nam na śpiewie kolęd i słuchaniu programu poetyckiego przygotowanego przez panią Teresę Klonowską. Raczyliśmy się również wspaniałymi  wypiekami naszych Pań przy pięknie zastawionym świątecznymi akcentami stole.

 

Aktualność encykliki “Rerum novarum”

W dniu 8 stycznia, w ramach cyklu encyklik społecznych, prezes Klubu Jan Koziorowski przedstawił treść encykliki “Rerum novarum” Leona XIII. O ile w poprzednim wykładzie szeroko naświetlił kontekst ekonomiczny i historyczny poprzedzający jej ogłoszenie, to obecnie skupił się na tych wątkach encykliki, które są aktualne także i w dniu dzisiejszym.

“Rerum novarum” uważana jest za cezurę w rzymskokatolickiej nauce społecznej. Encyklika była reakcją Kościoła  na rosnące wpływy ruchów socjalistycznych i komunistycznych wsród katolickich robotników. Ogłaszając “Rerum novarum” Leon XIII zyskał sobie przydomek “papieza robotnikow”. Encyklika opowiedziała się za chrześcijańską polityką społeczną, przy jednoczesnym odrzuceniu socjalizmu w wydaniu marksistowskim i odrzuceniu “ślepego kapitalizmu”. Głównym wątkiem encykliki jest przekonanie, że ani Kościół, ani państwo nie jest w stanie samodzielnie rozwiązać trudności społecznych. Obydwie instytucje muszą ze sobą współpracować dla dobra wspólnego. Według “Rerum novarum” obowiązkiem państwa jest ochrona pracownika poprzez zapewnienie mu niedzielnego wypoczynku, minimalnej płacy, a także trwałości zatrudnienia. “Rerum novarum” podkreśla, że socjalizm jako nauka i fenomen historycznych procesów nie jest zgodny z prawdami wiary Kościoła.

Społeczna odnowa jest w myśl “Rerum novarum” możliwa jedynie poprzez moralną odnowę, a ta z kolei zakłada powrót do Ewangelii. Ironią historii jest fakt, że dzisiaj szerokie spektrum polityczne odnajduje w “Rerum novarum” moralne uzasadnienie własnego programu politycznego. Do wizji Leona XIII przyznają się tradycyjnie nie tylko politycy chadecji, lecz także socjaldemokraci, a nawet liberałowie.

Po wykładzie wywiązała się ożywiona dyskusja.

Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

Wykład prezesa KIK Jan Koziorowskiego

W dniu 4 grudnia na otwartym spotkaniu klubowym wygłosił wykład pt. ” Kwestia robotnicza w przededniu encykliki Rerum Novarum”prezes Klubu Jan Koziorowski. Na początku prelegent szeroko omówił gwałtowny rozwój nauk przyrodniczych, jaki miał miejsce na początku XIX wieku. Efektem rozwoju nauk był dynamiczny postęp techniczny i przemysłowy. Natomiast przemiany strukturalne na wsi spowodowały masowe przemieszczenia ludności wiejskiej do miast. Rozwijający się przemysł potrzebował ciągle nowych rąk do pracy, jednak pracę był w stanie zapewnić jedynie części z nich. Ta sytuacja rzutowała na nędzne położenie robotników i ich rodzin. Sytuację robotnikow dodatkowo pogarszały częste kryzysy i fale głodu. W pierwszej połowie wieku robotnicy nie mieli możliwości organizowania się w związki. W drugiej połowie wieku sytuacja uległa zmianie, gdyż  robotnicy zaczęli tworzyć własne organizacje. Miały one różne cele: jedne widziały rozwiązanie kwestii robotniczej w zniesieniu własności prywatnej i w walce klas; inne chciały uzyskać poprawę położenia robotników drogami pokojowymi. Po wykładzie wywiązała się ożywiona dyskusja. W jej toku okazało się, że wiele problemów nazywanych wówczas “kwestią robotniczą” jest aktualnych do dnia dzisiejszego.

Spotkanie zakończono wspólną modlitwą.

“Credo. Symbol naszej wiary”-wykład ks.prof.dra hab. Marka Pyca

Dnia 6 listopada 2012 roku o godzinie 17.00  członkowie i sympatycy KIK  wysłuchali kolejnego wykładu, związanego z rozpoczętym w Kościele  ROKIEM WIARY.  Wykład tradycyjnie poprzedzony był Mszą św. w kościele pw. św. Jadwigi Królowej, którą celebrował nasz wykladowca ks. prof. dr hab. Marek Pyc – kierownik Zakładu Teologii Dogmatycznej UAM  w Poznaniu.

Credo- obecny symbol naszej wiary został spisany na Soborze Nicejsko- Konstantynopolitańskim w 382 roku i jest to najczęściej używana formuła Credo we wszystkich Kościołach chrześcijańskich.

Pierwsze symbole Wiary, które były wyznawane przez  wczesnych chrześcijan brzmiały bardzo krótko np. “Bóg wskrzesił Jezusa z martwych”. Obecny skład Apostolski składa się z dwóch części. W pierwszej przedstawiona jest tożsamość Jezusa, a w drugiej Jego misja i historia naszego zbawienia, od stworzenia  świata aż po powtórne przyjście Chrystusa i ostateczne spełnienie  dziejów. Pierwsze słowo Credo jest zmienione.  Mówimy “wierzę”, a w pierwotnym tekście jest użyta liczba mnoga “wierzymy”. Człowiek wierzący łączy się przez swoje osobiste wyznanie wiary z proklamacją wiary Kościoła wyznawanej przez ochrzczonych na całej ziemi nie tylko teraz , ale równiez w ciągu wieków. Początek Credo  podaje strukturę trynitarną ; Boga Ojca- Stwórcę wszystkiego, Ducha Świętego i jedynego umiłowanego Syna zrodzonego przed wszelkim czasem, który jest Światłością współistotną Ojcu.  Po tym przedstawieniu boskiego pochodzenia Jezusa Chrystusa przedstawiamy tajemnice naszego zbawienia. Mówimy o przyjęciu ciała z Maryi Dziewicy za sprawą Ducha Świętego. Jezus przyjął człowieczeństwo, bo mógł odkupić tylko to co przyjął, a więc wszystkich ludzi. Credo przypomina całkowite posłuszeństwo Jezusa, zgodę na mękę i smierć za nas, zgodnie z wolą Ojca. Śmierć  Jezusa była prawdziwa, bo został pogrzebany , aby trzeciego dnia zmartwychwstać, wstąpić  do Nieba i w chwale zasiąść po prawicy Ojca, aby na końcu czasu przyjść sądzić wszystkich ludzi. Ta egzegeza Credo została przez słuchających przyjęta z wielkim zainteresowaniem, co przełożyło się na liczbę  zadawanych pytań.

Spotkanie zakończyła tradycynie modlitwa.

 

 

 

 

Sobór Watykański II- Konferencja w Toruniu.

Dnia 12 i13 października 2012 roku odbyła się w Toruniu w Dworze Artusa  Międzynarodowa Konferencja pt. “Sobór Watykański II- Wiosna Kościoła ? “.

Na zaproszenie toruńskiego KIK-u uczestniczyła w niej sześcioosobowa  grupa reprezentująca nasz Klub.

Organizatorem konferencji były ; Wydział Politologii i Studium Międzynarodowego oraz Wydział Teologii UMK przy współudziale toruńskiego KIK.  Konferencji patronował JE Ks. Bp dr Andrzej Suski – Biskup Toruński. Wykład główny wygłosił ks. dr hab. Marek Jagodziński z UKSW. Następnego dnia wykłady i dyskusje odbywały się w dwóch salach;  Wielkiej i Małej Dworu Artusa i były prowadzone  w dwóch sekcjach; historyczno-politologicznej i teologicznej.

Członkowie inowrocławskiego KIK-u na Międzynarodowej Konferencji “Sobór Watykański II “

“Rosarium” -wieczór autorski Teresy Klonowskiej

Dnia 2 października 2012 roku odbyło się kolejne spotkanie członków i sympatyków KIK-u, poprzedzone tradycyjnie Mszą św. w kościele pw. Św. Jadwigi Królowej.

Spotkanie zagaił kapelan KIK-u ks. kan. Maciej Lisiecki odmawiając z licznie zromadzonymi słuchaczami tradycyjną modlitwę do patronki parafii św. Jadwigi Królowej.

Październik to miesiąc Różańca, co znalazło wyraz w temacie spotkania. Był to wieczór autorski pani Teresy Klonowskiej, która zapoznała nas ze swoimi  “Zamyśleniami”  nad  Tajemnicami  Różańcowymi  pt. ROSARIUM.

Autorka podkreśliła na wstępie, iż jest to pierwsza publiczna prezentacja tych wierszy napisanych w 2003 roku. Wiersze w interpretacji samej Autorki  dotyczyły wszystkich Tajemnic Różańcowych, przy czym poszczególne ich części poprzedzone były odpowiednimi pieśniami intonowanymi przez p. Justynę Majewską. Do śpiewu włączyli się wszyscy zebrani.

Całość była dla zebranych głębokim przeżyciem.

 

A oto jeden z wierszy  ROSARIUM

“Nauczanie Pana Jezusa”

 

Rozkwitnąłeś światłością

wysokopiennych konarów

Bożego na ziemi Królestwa,

które –  jak w przypowieściach –

wzeszło z ziarnka gorczycy,

albo jako krzew winny

w  Tobie się objawiło.

 

Do twych rąk miłosiernych

garnęli się najsłabsi:

trędowaci i chromi,

niewidomi, grzesznicy,

nękani, utrudzeni,

głodni wiary i słowa-

wierząc Ci, że Królestwo

do nich się przybliżyło.

 

Głosiłeś chwałę Ojca,

znaki i cuda czyniąc.

Wraz z gronem Apostołów

tłumy Ciebie słuchały

i chodziły za Tobą.

Lecz zbyt wielu nie na taką

mesjańską

czekało Prawdę i Władzę

i Miłość……

 

*

 

Pochylaj się dzisiaj

nad zagubionym światem,

nad każdą duszą biedną.

Niech człowiek czlowiekowi

ewangelicznym bratem

będzie.

Byśmy jak latorośle,

w konary Twoje wszczepieni,

żyli w rytm Twego serca

i stanowili jedno.

 

” Co się zdarzyło podczas Soboru Watykańskiego II”

4 wrzesnia 2012 r. o godz. 16.00 odbył się pierwszy po wakacyjnej przerwie wykład poprzedzony Mszą św. w kościele św. Królowej Jadwigi. Wykład pt. “Co się zdarzyło podczas Soboru Watykańskiego II” poprowadził kapelan KIK ks. kanonik Maciej Lisiecki. Bardzo trudno wybrać z ogromu niezwykle ciekawych informacji te, które oddadzą całą wielkość, okoliczności, przygotowania i potem przebieg Soboru.

25 stycznia, krótko po swoim wyborze na papieża Jan XXIII ogłosił, iż zamierza zwołać Sobór, co zostało przyjęte bardzo różnie z dwóch powodów;

-Sobór Watykański I nigdy nie  został oficjalnie zakończony

– wielu uważało,że po ogłoszeniu dogmatu o nieomylności papieża Sobór taki jest zbędny.

14 lipca 1959 roku Papież Jan XXIII oficjalnie ogłosił, że nowe zgromadzenie będzie się nazywało Soborem Watykańskim II i nie będzie kontynuowalo Soboru Watykańskiego I, a będzie realizowało własne cele. Sobór ten był wyjątkowy i bardzo różnił się od wszystkich dotychczasowych zgromadzeń. Dotychczasowe sobory były zwoływane w momentach zagrożenia Kościoła i ortodoksyjności wiary i miały na celu obronę jedności Kościoła a przeważnie potępienie błędnych poglądów. Ten Sobór natomiast otwierał Kościól na świat współczesny i jednocześnie dawał wierzącym i wszystkim ludziom dobrej woli wykładnię nauki Kościoła opartej na Dobrej Nowinie. Trwał cztery lata i przede wszystkim był skierowany ku osobom, które były poza Kościołem Katolickim. Był też bardzo starannie przygotowywany na długo przedtem zanim zaczęły się oficjalne obrady. Zostały bowiem wysłane do wszystkich biskupów kwestionariusze z pytaniami do odpowiedzi. Zostalo powołanych 10 komisji przygotowujących materiały do realizacji.  11 października 1962 roku Papież Jan XXIII otworzył  Sobór Watykański II. Uczestniczyli w nim przedstawiciele z 185 państw (brak było przestawicieli Chin, Korei i tzw. bloku państw socjalistycznych).  W czasie Soboru odbyły się cztery Sesje. Prac Soboru nie przerwała śmierć Papieża Jana XXIII w czerwcu 1963, gdyż nowo wybrany papież Paweł VI podjął decyzję o kontynuowaniu obrad.

Sobór Watykański II zapoczątkował reformę Kościoła Katolickiego poprzez otwarcie go na dialog z innymi wyznaniami  i ogólne zarysowanie reformy liturgii. Podczas trwania soboru papież Paweł VI nawiązał bliskie stosunki z patriarchą Konstantynopola Ateganorasem. 5 grudnia 1965 zostały odwołane ekskomuniki, którymi w 1054 roku obłożyli się nawzajem dostojnicy Kościoła rzymskiego i Kościoła konstantynopolitańskiego.

Dokumenty soborowe po raz pierwszy w historii Kościoła spisane zostały bez użycia formuły anathema sit („niech będzie wyklęty”).

Bardzo ważnym była obecność świeckich audytorów, doradców i gości z innych Kościołów. Ksiądz kanonik  bardzo ciekawie opisał wkład Polaków w pracach Soboru.

Na zakończenie prezes KIK’u Jan Koziorowski rozdał wszystkim zebranym plan pracy Klubu na najbliższe półrocze.

Rodzina ziemiańska wobec przemian społecznych i gospodarczych II Rzeczpospolitej

5 czerwca 2012 roku o godzinie 17.00 poprzedzone Mszą św.  w kościele św. Królowej Jadwigi, odbyło się ostatnie przed przerwą wakacyjną spotkanie członków i sympatyków KIK-u.

Nszym gościem był dr Tomasz Łaszkiewicz pracownik Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. Wykładowca przedstawil część swojej kilkuletniej pracy badawczej poświęconej pomorskiemu ziemiaństwu na przykładzie jednej rodziny: Komierowskich z Komierowa, odczytanej z tysięcy listów pisanych przez jej członków na przestrzeni stuleci i innych źródeł historycznych. Pan Doktor odtworzył jej historię na tle ówczesnego życia w Polsce.  Według legendy historia rodzinna sięga 965 roku wraz z przybyciem księżniczki Dobrawy do Polski, w jej orszaku przybył rycerz Sobiesław. Pierwszym udokumentowanym historycznie antennatem rodu z roku 1442 roku był Dobromir z Komierowa. Rodzina ta wiodła typowe żcie szlacheckie. Dopiero w XVII wieku  Józef Komierowski zrobił karierę, jako plenipotent w sprawach sądowych przy Trybunale Koronnym. Cieszył się on rónież wsparciem królewicza.Został również cześnikiem inowrocławskim. Na uwagę zasługuje obfitujące w wydarzenia życie Romana Komierowskiego w XVIII/XIX  : ziemianin, szambelan papieski, poseł do sejmu pruskiego, parlamentu niemieckiego, kawaler Orderu Polonia Restituta, pisarz, aktywny działacz gospodarczy, propagator “pracy u podstaw”, rozbudowuje rodzinną bibliotekę i galerię, buduje: gorzelnie , tartak, kościól, gości w swym domu J. Fałata i H. Sienkiewicza.

Prelegent przedstawił również bardzo dokładnie kłopoty gospodarcze ziemiaństwa pomorskiego w okresie 20-lecia międzywojennego na które złożyły się :

– utrata niemieckich rynków zbytu

– spekulacje marką polską

– hiperinflacja 1921-1924

– spirala kredytów

– obciążenia podatkowe

– strajki i postulaty robotnicze

– wielki kryzys ekonomiczny

– spadek cen ziemi, parcelacje

– intensyfikacja reformy rolnej za ministra J. Poniatowskiego

W 1939 roku Tomasz Komierowski  wysyła syna Andrzeja na wschód. Natomiast on sam zostaje zabity przez niemieckie wojsko. Jak wyjkazał pan T. Łaszkiewicz była to zbrodnia zaplanowana, a w pałacu urządzono Sztab Główny 4 Armii gen. von Kluge, a jako ciekawostkę podał, że Hitler spędził w pałacu dwie noce.

W ten dobiegła końca 1000-letnia historia rodu, który cały ten okres związany był  z Komierowem.

Wykład ten wywołał wyjątkowo ożywioną dyskusję wśród słuchaczy.

Spotkanie zakończyła tradycynie wspólna modlitwa.

XXXII Pielgrzymka członków KIK-ów na Jasną Górę.

Dnia 2 czerwca 2012 roku odbyła się XXXII Pielgrzymka dziękczynna za kolejny rok pracy i prośbę do  Boga o umocnienie na dalsze lata działalności dla  członków i sympatyków  KIK-ów, na Jasną Górę.

Pielgrzymka rozpoczęła się Mszą św. koncelebrowaną przez ks. abp. Wacława Depo i kapelanów KIK-ów przed Cudownym Obrazem Matki Bożej w Kaplicy Jasnogórskiej. Po niej wysłuchaliśmy dwóch wykładów w Kaplicy Różańcowej.  Pierwszym prelegentem był ks. abp. dr Wacław Depo – metropolita częstochowski. Tematem Jego wykładu był ” Kościół naszym domem.  Moje zadania w Kościele.”  Nawiązał w nim do homilii i do czytanego w tym dniu fragmentu Ewangelii św. Marka, w którym Ewangelista przytacza dialog Jezusa z arcykapłanami ;

“Zadam wam jedno pytanie.  Odpowiedzcie mi na nie, a powiem wam , jakim prawem to czynię.  Czy chrzest Janowy pochodzi z nieba, czy też od ludzi?  Odpowiedzcie Mi. ”

Oni zastanawiali się miedzy sobą: “Jeżeli powiemy,  to nam zarzuci: < Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?>   Powiemy : < Od ludzi>,   lecz bali się tłumu, ponieważ wszyscy uważali Jana rzeczywiście za proroka.

Odpowiedzieli więc Jezusowi : “Nie wiemy”.

Jezus im rzekł: ” Więc i Ja nie powiem wam, jakim prawem to czynię”.

Ten tekst posłużył Ks. Arcybiskupowi do konkluzji o szczerym, bez zastawiania pułapek poszukiwaniu prawdy.   Na tym też powinna polegać posługa myślenia, która winni świadczyć członkowie KiK-u.  Charakteryzując współczesny świat Prelegent mówił o utracie ciekawości ludzi, o upadku autorytetów, kreowaniu świeckich bożków, programach antykościelnych np. w Austrii.  Nasze zadanie to zaufanie i wierność Bogu, kształtowanie wrażliwych sumień. Musimy iść za Jezusem razem z innymi.  Nasz Kościół, jak prawdziwy dom, który  powinien być otwarty dla poszukujących.

Drugi wykład prof. Adama Biela przypomnał postać wybitnego kaznodziei Piotra Skargi w związku z  czterechsetleciem Jego śmierci.

Kolejne punkty Pielgrzymki to złożenie kwiatów i modlitwa o beatyfikację przy pomniku  Sługi Bożego Stefana Wyszyńkiego – Kardynała Polski.  Krótko po niej  odbyła się Droga Krzyżowa na Wałach Jasnogórskich przygotowana i prowadzona przez przez członków KIK-u z Lubaczowa, której wiodącym tematem były rozważania o potrzebie zdobywania i pogłębiania mądrości.

Pielgrzymkę zakończyło tradycyjnie złożenie kwiatów i modlitwa o kanonizację przy pomniku Bł. j\Jana Pawła II.

Po krótkiej przerwie Prezesi KIK-ów zebrali sie w redakcji  tygodnika “Niedziela” , gdzie po skromnym posiłku rozpoczęło się spotkanie prowadzone przez przewodniczacego Rady Porozumienia dr. Antoniego Winiarskiego, gdzie dyskutowano o ;

– zaawansowaniu prac warszawskiego KIK-u  na temat “Misja i etos KIK-u”

– celów i form działania  Rady Porozumienia KIK

-programu jesiennego spotkania Prezesów KIK

-przegląd wydarzeń i inicjatyw w Klubach

Wykład ks. dr Radosława Orchowicza.

Dnia 8 maja 2012 roku o godzinie 17.00, po uprzednim odprawieniu  Mszy świętej  ks. dr Radosław Orchowicz, proboszcz parafii pw. św. Józefa Oblubieńca NMP wygłosił  wykład pt. “Najstarsi świadkowie- rzecz o Ojcach Kościoła”.

Za Ojca Kościoła może zostać uznana osoba, która należała do Kościoła, zostawiła dzieła, przy czym spełniała jednocześnie 4 kryteria;

-prawowierność nauki, czyli jej nauczanie nie zostało potępione jako heretyckie

-świętośc życia, czyli oddawano cześć tej osobie, niekoniecznie musiała być oficjalnie ogłoszona jako święta

-starożytność, czyli są to ludzie, którzy żyli do Soboru Chalcedońskiego

-musiała  być aprobowana przez Kościół, czyli jest przywoływana w dokumentach np. encyklikach papieskich, katechiźmie

Jeżeli osoba nie spełniała  wszystkich 4 kryteriów określa sie ją jako Pisarz Starożytności Chrzescijańskiej jak np. Orygenes.

Oprócz w/w wyróżnia się jeszcze Doktorów Kościoła żyjących w późniejszym okresie np. Edyta Stein,  św. Mała Tereska.

Do studiów patrystycznych,obejmujących prace Ojców Kościoła, odwołuje się znacząca większość Kościołów chrześcijańskich, ponieważ obejmuje on okres przed podziałem chrześcijaństwa. W Kościele katolickim zyskała znaczenie ponownie w XX w. w ramach powrotu do źródeł, do którego wezwał Pius X, i który przybrał potrójny wymiar: ruchu odnowy studiów biblijnych, liturgicznych i właśnie patrystycznch. Wiele myśli Ojców cytuje katechizm Kościoła katolickiego. Powołują się na nie również papieże w swych dokumentach. Dzieła Ojców, jako świadkowie Tradycji apostolskiej Kościoła i wczesnej interpretacji Pisma Świętego, razem z tekstami liturgicznymi są ważnym elementem depozytu wiary chrześcijańskiej.

II wiek po narodzeniu Chrystusa, to czas kiedy nie żyli już bezpośredni świadkowie życia Jezusa . Kończy się czas Objawienia. Kościół zaś powołuje się na tych, którzy usłyszeli słowa zapisane w Ewangeliach, Listach Apostolskich. Nie ma jeszcze struktur Kościoła, a św Paweł i inni nauczali w synagogach.Tworzy się dopiero życie liturgiczne Kościoła.  Kościół rozwija się terytorialnie i kulturowo. Jest to czas Kościoła niepodzielonego. Ojcowie Kościoła są “stałą konstrukcją” Kościoła. Każdy charyzmat, każdy urząd musi być zespolony z podwalinami Ojców Kościoła.

Ramy chronologiczne trzech okresów rozwoju epoki Ojców zamykały się w latach:

1. Powstanie – okres pierwszy (do 325 r.)
2. Rozkwit – okres drugi (325–451)
3. Schyłek – okres trzeci (od 451 r. do VIII w.)
4. Na zakończenie wykładu ks.dr Radosław Orchowicz przeczytał kilka fragmentów z pism Ojców Kościoła czym sprawił obecnym miłą niespodziankę. Po dyskusji, zebrani zakończyli spotkanie wspólną modlitwą.

VI Wieczór Soborowy w Toruniu.

Dnia 25 kwietnia 2012 roku o godzinie 18.00 grupa członków inowrocławskiego KIK-u z prezesem Janem Koziorowskim uczestniczyła na zaproszenie toruńskiego KIK-u w VI Wieczorze Soborowym w Auli Magna na Wydziałe Teologii UMK w Toruniu. Spotkanie to odbyło się w ramach cyklu spotkań “Wieczory Soborowe” pod patronatem ks.biskupa ordynariusza diecezji toruńskiej A. Suskiego. W czasie tego spotkania zgromadzeni licznie również studenci UMK usłyszeli dwa wykłady redaktorów naczelnych miesięczników “Znak” i “Więź”.

Pierwszy wykład redaktora naczelnego “Więzi”  Z. Nosowskiego dotyczył “Być i być otwartym. Świeccy katolicy 50 lat po Vaticanum II“. Na Soborze Watykańskim II  drugi rozdział ” O Ludzie Bożym” zajmuje się tematyką  “Człwieka świeckiego”, czyli jak to nazywa red. Z. Nosowski”chrześcijanina jako takiego”. Każdy duchowny jest najpierw osoba świecką.  Całe swoje życie chrześcijanin powinien przeżywać jako powołanie. Sobór przypomniał o powszechnym powołaniu ludzi do świętości. Katolicy mają obowiązek uświęcać świat, swoje małżeństwo, pracę, rodzinę i aktywnie uczestniczyć w życiu parafii. Dla większości katolików wiara nie ma charakteru spotkania  z miłującym Bogiem, dlatego trzeba wyjść  obecnie z nową Ewangelizacją. Ważne jest bowiem nie tylko w co wierzę, ale przede wszystkim jak to się wyraża w moim życiu. Czym jest duchowość człowieka, w jaki sposób człowiek udziela Bogu odpowiedzi na wiarę w Niego. Wszystko bowiem w naszym życiu może być wyrazem naszej duchowości, bo wszystko może tę duchowość wzmacniać albo osłabiać. Czy świeccy potrafią oddać Bogu całych siebie? Świętość to bowiem życie w pełni oddane Bogu, ale nie oderwane od codzienności. Do moralnego życia trzeba mieć motywację, a ta rodzi się w duchowości. Sobór Watykański II wzywał do dialogu, bo w nim rodzi się miłość. Droga dialogu ze światem jest możliwa dzięki postawie “być i być otwartym”. Trzeba wspólnie rozwiązywać problemy, a jak najmniej narzekać na “zło świata”. Swój wywód red. Z. Nosowski oparł na wynikach sondaży przeprowadzonych przez GFK Polonia.”

Drugim prelegentem była redaktor naczelna miesięcznika “Znak”  dr  Dominika Kozłowska, a temat jej referatu brzmiał “Świecki a kto to taki? Tożsamość i rola osób świeckich w kościele i w świecie”.  Osoba świecka to taka , która żyje  w świecie. Sobór Watykański II chciał  “pozytywnie nazwać osoby świeckie”. Tożsamość świecka dotyczy również osób duchownych, bo oni również żyją w świecie . Pani Redaktor szukała odpowiedzi na problem, jak będąc Ludem Bożym powinniśmy się odnosić do innych Ludzi , którzy nie spotkali Boga”? Jesteśmy bowiem zobowiązani do wzięcia wspólnej odpowiedzialności za świat, albowiem nie jest nasz, ale jest spadkiem po poprzednich pokoleniach. Nie możemy zamknąć się przed światem, bowiem będzie tak jak w Ewangelii w Wieczerniku “Chrystus przyjdzie mimo drzwi zamkniętych”. Kluczowym problemem współczesnego człowieka jest problem z wolnością i nadaniem jej właściwego sensu. Jak ja mogę przyczynić się do zmiany świata, do budowania nowego, lepszego świata.

W dyskusji bardzo obszernej zajęło głos wielu Rozmówców, a wśród nich prezes inowrocławskiego KIK-u Jan Koziorowski.

Wykład Edmunda Mikołajczaka, Honorowego Obywatela Miasta Inowrocławia.

W dniu 3 kwietnia nasze klubowe spotkanie uświetnił wykład pt.“Zasłużeni a zapomniani wychowankowie Gimnazjum i Liceum Jana Kasprowicza”naszego kolegi, członka zarządu, wybitnego regionalistyEdmunda Mikołajczaka. Tematem wykładu był fragment historii “Kasprowicza”, a mianowicie jego Wychowankowie.

Na przestrzeni, bez mała 160 lat, przez mury szkoły przewinęło się około 10 tysięcy Wychowanków. Kiedyś była to szkoła elitarna, a po II wojnie światowej stała się już bardziej powszechną. Gdy mówi się o “Kasprowiczu”, to najczęsciej myśli się o tych najbardziej znanych wychowankach takich jak;  patron szkoły Jan Kasprowicz, Prymas Józef Glemp, kard. Bolesław Filipiak, abp Tomasz Peta, bp Antoni Laubitz, prof. Benon Miśkiewicz, prof. Maciej Nowicki, prof. Jan Moll, hr. Adolf Bniński. Do szkoły uczęszczali Niemcy i Żydzi, ale oni nie obchodzili Polaków i dlatego dzisiaj trudno jest ustalić nazwiska i koleje losu wszystkich Wychowanków. W 1855 roku utworzono 3 klasy gimnazjalne w Szkole Realnej dla chłopców. Później było 9+1 klasa przygotowawcza, aby zdać maturę. Na początku szkoła była miejska, potem została upaństwowiona. W 1932 roku powstało gimnazjum i 2-letnie liceum, od 1948 roku  było 4-letnie liceum, a obecnie funkcjonuje jako 3-letnie liceum. W ubiegłym roku przy liceum utworzono gimnazjum 2-języczne, nawiązując w ten sposób do dawnych tradycji.

W dalszej części wykładu nasz świetny Kolega w skrótowy, ze względu na małą ilość czasu, przedstawiał nazwiska i sylwetki innych zasłużonych wychowanków. Wymienione zostały nazwiska: Henryka Arctowskiego-polarnika, geografa i geologa; Leopolda i Jakuba Levy zasłużonych dla Inowrocławia; Juliusa Pinschewera znanego przedwojennego niemieckiego reżysera, Moritza von Rohr wybitnego matematyka i optyka, którego prace są obecnie wykorzystywane do technologii 3D, a główna ulica w Jenie nosi jego imię; Witolda Dalbora historyka, konserwatora sztuki, którego asystentem był prof. Wiktor Zinn; Zygmunta Cybichowskiego prawnika; Lecha Torlińskiego profesora medycyny; Mariusza Jaskólskiego chemika, “polski Nobel”; Jana Hanasza radioastronoma; Kazimierza Burzyńskiego słynnego przedwojennego lotnika; Zygmunta Najdowskiego ministra kultury; Zbigniewa Przybyszewskiego komandora, który ma być patronem bohaterskiej obrony Helu w 1939 roku, a po II wojnie światowej został skazany przez komunistyczne władze na karę śmierci.

Po zakończeniu wykładu, w toku dyskusji wymieniono jeszcze wiele nazwisk.

Wykład tadycyjnie zakończyła wspólna modlitwa zebranych.

Wykład ks.dra Pawła Kiejkowskiego pt. “Krzyżdrzewem życia. Tajemnica Krzyża w teologii prawosławnej”.

6 marca 2012 roku odbyło się kolejne comiesięczne spotkanie członków i sympatyków KIK poprzedzone Mszą św. w kościele  pw. św. Królowej Jadwigi.  Tym razem gościliśmy wicerektora Prymasowskiego Seminarium Duchownego w Gnieźnie z wykładem pt. “Krzyż drzewem życia. Tajemnica Krzyża w teologii prawosławnej”.

Swój wywód ks. dr  Paweł Kiejkowski oparł na przemyśleniach francuskiego teologa i myśliciela Oliviera Clementa, który urodził się i wychowywał w rodzinie całkowicie zlaicyzowanej. Jego rodzice i nauczyciele byli ateistami. Sam O. Clement zanim został chrześcijaninem, przeszedł długą drogę; od ateizmu przez socjalizm, komunizm i religie niechrześcijańskie, aż do odkrycia Boga w prawosławiu. Na jego duchowe poszukiwania znaczny wpływ wywarło kilka znakomitych postaci np. Mikołaj Bierdiajew, który odsłonił przed nim świat Ojców bizantyjskich, a także V. Łosski, który pomógł mu odkryć Kościół jako wspólnotę żyjącą wokół Eucharystii. O.Clement przyjął chrzest w wieku 30 lat. Od 1953 roku wykładał w Instytucie Teologii Prawosławnej św. Sergiusza w Paryżu. Był otwarty na Wspólnotę z Taize, teksty brata Rogera były jego myślami, a sam Clement zaangażował się w dialog międzyreligijny. W 1998 roku przyjął od papieża Jana Pawła II propozycję napisania wielkopiątkowych rozważań Drogi Krzyżowej głoszonych w ruinach rzymskiego Koloseum.

Większą część wykładu dr P. Kiejkowski poświęcił porównaniu rozumienia Krzyża w teologii prawosławnej i katolickiej. W prawosławiu Krzyż oznacza drzewo, które daje życie, jest symbolem przebóstwienia i Zmartwychwstania. Jest więc obrazem Jezusa tryumfującego. Pogląd te oddaje bogata ornamentyka ramion Krzyża. Natomiast w teologii zachodu Krzyż jest obrazem Jezusa cierpiącego i umierajacego.

Po wkładzie wywiązała sie dyskusja. Uczestnicy zadali wiele pytań, na które wyczerująco odpowiedział nasz Gość.

Spotkanie tradycyjnie zakończyła wspóla modlitwa.

Wykład dra hab.Waldemara Chorążyczewskiego, prof UMK pt.”Pozareligijne uwarunkowania reformacji w Polsce”.

W dniu 7 lutego miał miejsce wykład dra hab. Waldemara Chorążyczewskiego, prof. UMK , zastępcy dyrektora Instytutu Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu. Wykładowca skupił się na ekonomicznych, politycznych i społecznych uwarunkowaniach ruchu reformacyjnego w Polsce. Reformacja doprowadziła do podziału Kościoła. Herezje, jak zauważył wykładowca, są możliwe tylko tam gdzie mamy do czynienia z gorącą wiarą. Do XV wieku fomą przeżywania wiary była pobożność zewnętrzna. Natomiast od tego okresu szybko zyskuje na popularności wewnętrzne przeżywanie wiary- devotio moderna. Czołowe dzieło tego ruchu “O naśladowaniu Chrystusa” Tomasza a Kempis jest tłumaczone na wiele języków i wydawane w ogromnych nakładach. Sprzyjający ruchowi reformacyjnemu było odrodzenie humanizmu antycznego. Sztandarową postacią humanizmu renesansowego był Erazm z Rotterdamu, który pomimo tego, że wystąpił z potępieniem Marcina Lutra był uważany za człowieka reformacji. Według niego każdy powinien czytać Biblię, co wtedy było kontrowersyjne zwłaszcza jeżeli chodzi o Stary Testament. Wzrost popularności Biblii przyczynił się z do rozwoju języków narodowych, do budowania dumy narodowej.

Po obszernym wprowadzeniu prof. Chorążyczewski mówił o uwarunkowaniach ekonomicznych reformacji w Polsce. Szlachta patrzyła zazdrosnym okiem na dochody proboszczów i opatów, natomiast Król był zainteresowany zatrzymaniem “świętopietrza” w kraju. Z olbrzymim zainteresowaniem śledzono zmiany jakie zachodziły w Anglii. Szlachcie i Królowi najbardziej odpowiadał kalwinizm, luteranizm popularność zyskiwał wśród mieszczaństwa. Ruch reformacyjny zyskiwał bardzo duże rzesze zwolenników na przełomie XVI i XVII wieku równolegle z rozwojem tak zwanego ruchu “egzekucyjnego”. Od II dziesięciolecia XVII wieku reformacja traci impet. Wynikało to ze zmian jakie w Kościele wprowadził Sobór Trydencki oraz z faktu, że szlachta zyskała to czego chciała.

Największą niespodzianką dla słuchaczy była ta część wykładu gdzie Profesor przedstawił ówczesną sytuację na Kujawach obfitującą w liczne, znane inowrocławianom, nazwiska.

Po wykładzie odbyła się wielowątkowa dyskusją.

Na zakończenie odmówiono wspólnie modlitwę.

Spotkanie opłatkowe

Dnia 15 stycznia 2012 roku  o godzine 15.00 zebrała się liczna grupa członków i sympatyków KIK-u w świetlicy Katolickiej Szkoły Podstawowej przy kościele pw. św. Królowej Jadwigi.

Spotkanie rozpoczął okolicznościowym uroczystym Slowem kapelan KIK-u ks. kan. Maciej Lisiecki. Po czym wszyscy chwycili się za dłonie składając sobie  życzenia.  Poczęstunek  przygotowany wspólnym wysiłkiem  stanowiły przede wszystkim  wyborne domowe ciasta.  Świąteczną  atmiosferę umiliły wspólnie śpiewy kolęd i pastorałek.  Wzruszające doznania przyniosła poezja ks. Jana Twardowskiego w recytacji p. Teresy Klonowskiej.

Wykład o. Macieja Biskupa OP pt.”Życie duchowe we współczesnym świecie”.

Dnia 3 stycznia 2012r. o godzinie 17.00 odbyło się tradycyjnie, w pierwszy wtorek miesiąca, spotkanie członków i sympatyków KIK-u, poprzedzone Msza św. w kościele pw. św. Królowej Jadwigi. Prelegentem pierwszego w nowym roku spotkania był o. Maciej Biskup redaktor naczelny wydawnictwa “W drodze”, a tematem wykładu było “Życie duchowe we wspólczesnym świecie”.

Chrześcijanie, kiedy ich religia została przez cesarza Konstantyna uznana oficjalnie za religię państwową, aby spotkać się ze swoją duchowością uciekali na pustynię, głównie egipską, wiodąc życie pustelnika. Egipt w IV wieku był prowincją Imperium Rzymskiego. Pustynia surowością swoich warunków  ogranicza wymagania ciała do minimum, a wówczas jest dogodna okoliczność na głębokie i bliskie spotkanie człowieka ze swoim duchem.

Dziś dla wspólczesnych  chrześcijan taką pustynią stały się miasta, głównie duże miasta Europy.  Chrześcijanie chociaż żyją i pracują w tych miastach stają się “wewnętrznymi mnichami”, a pustynia miast staje się realnym miejscem duchowej walki. Rozpoznaje wszystko, co proponuje świat, chrześcijanin, choć w nim mieszka, nie jest jego ducha. Dlatego konfrontuje sie bez przerwy ze sobą; ze swoimi potrzebami, pragnieniami i pokusami. Po grzechu czlowiek “w trudzie i pocie czoła wędruje przez wszystkie meandry pokus, aby poznać siebie”. Na pustyni człowiek ” zrzuca wszystkie maski, by odpocząć od udawania i ukryć się ufnie w pełnieniu woli Ojca”.  W tym  “wewnętrznym klasztorze” mamy zaglądać do naszego wnętrza, walczyć z pustynią naszych pokus, pustynią pychy, rozproszenia, żądzy władzy. Cisza “naszego wewnętrznego klasztoru” pozwoli nam usłyszeć to co współczesny świat zagłusza- własne sumienie.

Jedyną drogą do prawdziwego zwycięstwa i odpoczynku jest wiernośc Bogu do końca.

Po wykładzie o. Maciej długo odpowiadał na liczne pytania Zebranych.

Na zakończenie prezes Jan Koziorowski zaprosił na Spotkanie Opłatkowe w dniu 15 stycznia 2012r..

Ostatnim punktem była wspólna modlitwa Zebranych.

Wykład prezesa Klubu Jana Koziorowskiego pt. “1953. Rok z życia Prymasa Stefana Wyszyńskiego”-część II.

W dniu 6 grudnia,prezes naszego Klubu, Jan Koziorowski wygłosił wykład obejmujący drugą połowę 1953 roku.

Władze partyjno-rządowe w dalszym ciągu dążyły do konfontacji z Kościołem. Z rozpoczęciem nowego roku szkolnego, na konferencjach nauczycielskich zapowiadano ostateczną rozprawę i walkę o “naukowy światopogląd” i ” moralność socjalistyczną”. Większość prefektów nie otrzymała zatwierdzeń etatów w szkołach na nowy rok szkolny. Okazywało się więc, że memoriał Episkopatu był słuszny. Władze się na niego oburzały, ale nie zmieniały polityki, która zmusiła biskupów do jego wystosowania. W dalszym ciągu trwała nagonka na Kościół. 14 września rozpoczął się proces biskupa Kaczmarka-ordynariusza kieleckiego. Rzeczywistym celem ataku był; Watykan, Episkopat, a szczególnie Prymas Wyszyński. Polityczny podtekst procesu rysował się nader wyraźnie. 25 września doszło do kulminacji –  aresztowania Prymasa Polski Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Symptomatyczne w tym wypadku było, że aresztowano Prymasa, który jako pierwszy w świecie podpisał porozumienie z władzami komunistycznymi. Świadczyło to dobitnie, iż  celem władz było podporządkowanie sobie Kościoła. Pierwszym  miejscem zatrzymania Prymasa był klasztor Ojców Kapucynów w Rywałdzie, z którego  12 października przewieziono Go do Stoczka k. Lidzbarka Warmińskiego.

Po wykładzie miała miejsce dyskusja. Spotkanie tradycyjnie zakończono wspólną modlitwą.

Uroczystość 30-lecia Klubu Inteligencji Katolickiej w Inowrocławiu

26 listopada 1981roku, na dwa tygodnie przed wprowadzeniem stanu wojennego, ówczesne władze Inowrocławia po długich staraniach i po osobistej interwencji Kardynała Józefa Glempa zarejestrowały nasz Klub.          Dokładnie w 30-tą rocznicę tamtego wydarzenia, w kościele pw. św. Królowej Jadwigi w Inowrocławiu o godzinie 15.00 uroczystą Mszą św. koncelebrowaną rozpoczęto jubileuszowe uroczystości. Głównym koncelebransem był ks. prof. Antoni Siemianowski, który także wygłosił homilię o historii naszego Klubu oraz o roli osób wierzących we współczesnym świecie. Po uroczystej Mszy św. okolicznościowy wykład wygłosił  członek Zarządu  KIK Edmund Mikołajczak. W swoim wystąpieniu przypomniał najważniejsze wydarzenia i osoby szczególnie zasłużone dla Klubu. Tę część jubileuszowych uroczystości zakończył prezes KIK-u Jan Koziorowski dziękując wszystkim przybyłym członkom, sympatykom oraz delegacjom z zaprzyjaźnionych Klubów i Stowarzyszeń. Szczególne podziękowania skierował do proboszcza i jednocześnie kapelana Klubu  ks. kan. Macieja Lisieckiego.         Drugą część uroczystości stanowił “Wieczór wspominkowy” przy kawie i cieście domowego wypieku  w Katolickie Szkole Podstawowej sąsiadującej z  kościołem.

PIOSENKA JUBILEUSZOWA

nostalgiczno-optymistyczna

 Autor: Teresa Klonowska

(na mel. „Jak szybko mijają chwile…”)

Dziś KIK nasz z Inowrocławia

trzydzieści kończy lat

i w grodzie tym zostawia

swych działań trwały ślad.

W szeregach swoich gromadzi

wspaniałych ludzi krąg;

tu nigdy nie brakuje

ni serc- ni głów- ni rąk!

Owocne i piękne lata

wciąż umykają w dal,

a po Tych, co odchodzą

zostaje smutek, żal…

Tak szybko mijają chwile

tak szybko mija czas

za rok, za dzień, za chwilę

razem nie będzie nas.

Dzisiaj Brać nasza KIK – owska

wznosi ku górze wzrok

a stamtąd cichy rozkaz:

„naprzód- i równaj krok!”

Młodsi i pełni energii

wchodzą w gościnny próg…

Niech nadchodzącym czasom

pobłogosławi Bóg!

Niech Klub nasz długo żyje –

i sto i dwieście lat

i w dziełach niech zostawia

trwały miłości ślad!

 

 

Wykład Jana Koziorowskiego pt. “1953. Rok z życia Prymasa Stefana Wyszyńskiego”.

4 października 2011r. o godzinie 17.00 poprzedzony Mszą Św. w kościele  pw. św. Królowej Jadwigi, odbył się kolejny comiesięczny wykład poświęcony wielkiej postaci polskiego Kościoła – Prymasa Stefana Kardynała  Wyszyńskiego. Wykład przygotował i wygłosił prezes KIK-u  Jan Koziorowski.
  Rok 2011 został poświęcony pamięci Prymasa Tysiąclecia.
Była to pierwsza z dwóch części wykładu.
Tytułem wprowadzenia do tematu było nakreślenie szerokiego tła  historycznego począwszy od Powstania Warszawskiego. Dalej Prelegent uzasadnił wybór tego właśnie roku 1953, jako przełomowego w dziejach Polski i polskiego Kościoła. W roku tym stalinizm przejął już pełną kontrolę nad państwem, a jednocześnie śmierć Józefa. Stalina niosła nadzieję  zmian na lepsze. W tym też roku w kwietniu posiedzenie Komisji Głównej Episkopatu i plenarna sesja Episkopatu Polski sformułowała  najbardziej przejmujący dokument wydany po II wojnie światowej przez polskich biskupów zawierający historyczne już dziś sformułowanie   ” Rzeczy Bożych na ołtarzach cesarza składać nam nie wolno.  NON  POSSUMUS “.
W tym też roku we wrześniu miało miejsce, na mocy decyzji władz partyjno-rządowych uwięzienie księdza Prymasa S. Wyszyńskiego. W dalszej części wykładu  Jan Koziorowski przedstawił kalendarium pierwszej połowy 1953 roku skupiając się na pokazaniu Prymasa jako Męża Stanu, tłumacząc iż w drugiej części skupi się na niezwykłej  duchowości Prymasa.
Po wykładzie prezes KIK-u przypomniał o przypadającej w listopadzie 30-tej rocznicy powstania KIK-u w Inowrocławiu. W związku  z tym zaprosił obecnych członków na spotkanie przy kawie, na którym mają zostać omówione szczegóły tej jubileuszowej uroczystości.
Spotkanie tradycyjnie zakończono modlitwą.

Wykład mgr Teresy Klonowskiej pt.

Dnia 6 września 2011 roku  o godzinie 17.00 po wakacyjnej przerwie odbyło się spotkanie członków i sympatyków KIK-u poprzedzone Mszą Św. w kościele Św. Królowej Jadwigi.                Wrześniowy wykład był hołdem złożonym uczestnikom Powstania Warszawskiego walczącym o wolność i niepodległość Ojczyzny. Wykład przygotowała i poprowadziła pani T. Klonowska wskazując na mało znaną rolę duchowieństwa w powstaniu. Swój przekaz oparła na artykułach zamieszczonych w prasie katolickiej tj. “Tygodnik Powszechny”, “Ład”,” Królowa Apostołów” tuż po 1945 roku, gdyż ” dokumenty i komentarze im świeższe, tym bardziej obiektywna jest ich wymowa” – stwierdziła.                 Dokumenty te pokazywały warszawskie klasztory zamienione w szpitale i punkty żywieniowe, w których siostry pełniły służbę pielęgniarek.                 Pani T. Klonowska przybliżyła osobę kardynała Stefana Wyszyńskiego,  przebywającego w okupowanej Warszawie od 1942 roku, a w czasie powstania pełniącego posługę kapelana AK.                 Dłużej zatrzymała się również przy osobie księdza Tomasza Rostworowskiego, jezuity uczestnika powstania, a po wojnie duszpasterza akademickiego, którego poznała osobiście będąc studentką Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu .                 Kończąc swój wykład pani T. Klonowska przytoczyła słowa bł. Jana Pawła II              ” nie sposób zrozumieć tego miasta, które w 1944 roku zdecydowało się na nierówną walkę bez Chrystusa i Jego nauki o godności człowieka”.

Podsumowaniem spotkania był wiersz autorstwa pani T. Klonowskiej.

WARSZAWO – PAMIĘTAJ

Polsko  –  pamiętasz

tamte dni sierpniowe

ten lęk stolicy

z przedpowstańczym drżeniem

gdy bronić ciebie

stanęło gotowe

całe warszawskie

młode pokolenie ?

Polsko  –  w ich sercach

miłością wyrosłaś

Młodzież ci życie

mówiąc że batów

obcych dość już zniosłaś  –

Bądź poraniona                                                    

                                  ale rośnij wolna !

Warszawo  –  wielka

była to ofiarność

jakże daleka

od powstańczych marzeń

Śmierć wykazała

większą  gospodarność  –

w zaułkach domów

rosły wciąż cmentarze

Młoda łączniczko  –

w skupieniu przemykasz

Harcerzu  – strzelbę

masz zamiast plecaka

Wróg was tysiące

po bruku rozsypał

Nie taka przyszłość

godna was  –  nie taka !

Płonie Warszawa

Ruiny i zgliszcza

Wspomnieniem tylko

tli się iskra święta

Sen o wolności

innym niech się ziszcza

ale ty Polsko

Warszawo  –  pamiętaj !

Po wykładzie zabrało udział w dyskusji kilka osób przypominając inne znane im fakty z Powstania Warszawskiego.

Zebranie zakończyła wspólna modlitwa.

Pielgrzymka do Markowic.

7 czerwca 2011r. członkowie i sympatycy KIK-u spotkali się o godzinie 16.00 w refektarzu klasztornym w Markowicach na zaproszenie superiora o. dr. Wojciecha Popielewskiego. Spotkanie rozpoczęło się przy kawie i domowym cieście. Zgromadzeni usłyszeli krótką historię klasztoru, szkoły i kościoła w Markowicach.
Po tej części zostaliśmy zaproszeni na wykład pt. “Relacja między Biblią a modlitwą”, który poprowadził również o.dr W. Popielewski. Rozpoczął go od przedstawienia  Adhortacji apostolskiej “Verbum Domini” o Słowie Bożym w życiu i w misji Kościoła-  papieża Benedykta XVI  z dnia 30 września 2010r. Papież w tym dokumencie wzywa wiernych do wejścia w nową epokę umiłowania i większej dominacji Pisma Świętego. Słowo Boże jest bowiem fundamentem dla Kościoła, a
obcowanie z Nim jest drogą do poznania Woli Bożej. Święty Augustyn (ur. 354r.) tak mówił ;
“Kiedy czytasz Pisma Święte, Bóg mówi do ciebie, kiedy ty się modlisz, zaczynasz mówić do Boga”.

Po tym wprowadzeniu o. Wojciech zapoznał ns dokładnie z metodą modlitwy zwaną   LECTIO DIVINA.
Modlitwa ta ma 5 etapów;
1. Lectio
to czytanie tekstu, które rodzi pragnienie autentycznego poznania jego treści; co mówi tekst biblijny sam w sobie? (Lectio dobrze jest zrobić wieczorem dnia poprzedzającego poranną modlitwę. Jest to przygotowanie do dalszych etapów Lectio divina; zrozumieć tekst, który mamy przed sobą)
2.  Meditatio
to rozważanie , w którym stawiamy sobie pytanie; co mówi nam tekst biblijny? Tutaj każdy osobiście, ale także wspólnota powinna otworzyć się na nie i z nim skonfrontować, ponieważ nie chodzi o rozważanie słów wypowiedzianych w przeszłości, ale w chwili obecnej.
3. Oratio
to modlitwa, która zakłada pytanie; co my mówimy Panu w odpowiedzi na Jego Słowo? Modlitwa jako prośba, wstawiennictwo, dziękczynienie i oddawanie chwały jest pierwszym sposobem, przez który Słowo nas zmienia.
4. Contemplatio
to czas, gdy przyjmujemy, jako dar Boga, Jego spojrzenie przy ocenie rzeczywistości i zapytujemy się; jakiego nawrócenia umysłu, serca i życia domaga się od nas Pan?
5. Actio
to działanie sprawiające, że życie wierzącego staje się darem dla innych w miłości.

O. dr W. Popielewski zachęcał abyśmy powyższą metodą jak najczęściej rozważali np. czytania przewidziane na dany dzień. Oczywiście każdą modlitwę powinna poprzedzać modlitwa przywołująca Ducha Świętego.

Byliśmy bardzo wdzięczni Ojcu, gdy po wykładzie udał się z nami do Kaplicy Klasztornej i poprowadził nas tą metodą w słuchaniu Ewangelii św.Jana przewidzianej na ten dzień.

Pielgrzymkę zakończyliśmy uroczystą Mszą Świętą Koncelebrowaną przez o. Oblatów i uczestniczącego z nami w pielgrzymce ks. Sławomira Dziankowskiego, który w minioną sobotę przyjął święcenia kapłańskie. Msza Św. odbyła się w kościele-Sanktuarium Matki Bożej w Markowicach.

XXXI pielgrzymka Klubów Inteligencji Katolickiej na Jasną Górę w dniu 4 czerwca 2011r.

XXXI  pielgrzymkę Klubów Inteligencji Katolickiej na Jasną Górę rozpoczęła Msza Św. Koncelebrowana przez ks. biskupa Ignacego Deca i kapelanów KIK w Kaplicy Matki Bożej, po której odbyły się wykłady w  Kaplicy Różańcowej.
Pierwszy wykład wygłosił ks. prof. M. Rosik z Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu pt. “Raj odzyskany- Maria Magdalena a dramat Edenu”. W bardzo ciekawy sposób ks. prof. dokonał porównania Ogrodu Eden opisanego w Księdze Rodzaju z Ogrodem Zmartwychwstania opisanym przez św. Jana w Ewangelii. Podał 5 spośród, jak powiedział bardzo wielu motywów łączących oba ogrody.
– motyw “Ogrodu”
Tradycja  ogrodu sięga Egiptu, gdzie zmarłą osobę chowano w ogrodzie symbolu życia. Również w tradycji Babilońskiej ogród był miejscem, gdzie mieszkali bogowie. Żydzi znalazłszy się w niewoli próbowali ocalić swoją religijność zapożyczając pojęcie ogródu od Egipcjan i Babilończyków.
Odwrotność obu ogrodów; ogród Eden stał się miejscem wypędzenia człowieka , natomiast Ogród Zmartwychwstania stał się miejscem powrotu człowieka do Boga.
-motyw “szukania i poznania”
W Księdze Rodzaju Bóg szuka Adama pytając “Adamie gdzie jesteś”, natomiast w Ogrodzie Zmartwychwstania św. Magdalena szuka Jezusa.
Odwrotność obu ogrodów; w pierwszym Bóg szuka człowieka, w drugim człowiek szuka Boga.
-motyw “aniołów”
W Księdze Rodzaju  aniołowie po wypędzeniu człowieka stoją z mieczami i pilnują drogi do Drzewa Życia, natomiast w Ewangelii św. Jana pilnują pustego grobu Jezusa.
Odwrotność obu ogrodów to zamknięte bramy Edenu , natomiast grób Jezusa jest otwarty
-motyw  “nakazu”
W Księdze Rodzaju nakazem jest nie jeść z Drzewa Życia, natomiast w Ewangelii św. Jana  Chrystus mówi do św. Magdaleny ” nie dotykaj mnie”
Odwrotność polega na tym, że pierwsi rodzice nie posłuchali nakazu, natomiast św. Magdalena posłuchała.
-motyw “szat”
W Księdze Rodzaju pierwsi rodzie poznali, że są nadzy i dostali od Boga szaty ( nagość w ST. Testamencie oznaczała bezbronność wobec grzechu). Natomiast w Ogrodzie Zmartwychwstania szaty zostały porzucone, gdyż były niepotrzebne – grzech i śmierć zostały pokonane.
Odwrotność  została opisana  powyżej.

Drugi wykład pt “Kościół w dialogu ze światem: naiwność czy otwartość? 50 lat po zwołaniu Soboru Watykańskiego II” wygłosił red. naczelny miesięcznika “Więź” Z. Nosowski. Stwierdził On, iż Sobór nie chciał potępiać, ale chciał podjąć dialog ze światem współczesnym. Krytycy mówią, że Sobór Watykański II to przejaw naiwności i że zdominował go duch lat 60-tych. Zarzucono również mu, że “wyolbrzymia dobre strony Kościoła”. Wg redaktora Z. Nosowskiego “dialog to przejaw szacunku dla całej Ludzkości, a nowe wzorce się dopiero rodzą, gdyż 50 lat, jakie minęły od Soboru Watykańskiego II, to bardzo krótki czas w historii Kościoła. Zakończył wykład stwierdzeniem, że “Kościół powinien iść nie do przodu, ani też nie powinien się cofać, ale powinien pójść w głąb”.

Kolejnym wzruszającym momentem była Droga Krzyżowa na Wałach Jasnogórskich poprowadzona przez KIK Poznań, a po jej zakończeniu  złożono kwiaty pod pomnikiem bł. Ojca Św. Jana Pawła II.

Ostatnim punktem było spotkanie prezesów KIK, którzy dokonali wyboru nowego przewodnictwa  Krajowej Rady Porozumienia KIK na kolejną 3-letnią kadencję.

–

Wykład mgr Justyny Majewskiej pt.”Błogosławiony John Henry Newman. Anglikanin z urodzenia, katolik z wyboru”.

Dnia 5 kwietnia 2011r. o godzinie 17.00 odbyło się kolejne comiesięczne spotkanie członków i sympatyków KIK -u, poprzedzone tradycyjnie Mszą Św. w kościele Św. Królowej Jadwigi.
Kwietniowy wykład poprowadziła doktorantka Wydziału Nauk Historycznych UMK w Toruniu p. Justyna Majewska, a tematem była osoba bł. Johna Henry’ego Newmana urodzonego 21 lutego 1801 roku w Londynie. Matka, Jemmima Fourdrinier, pochodziła z rodu francuskich hugenotów. Ojciec, John Henry, był bankierem.
W czasach Newmana kościół anglikański nie tworzył jedności. Dzielił się na trzy orientacje; Kościół Wysoki (High Church), Kościół Niski (Low Church) i Kościół Szeroki ( Broad Church).
Kardynał Newman kształcił się w prywatnej szkole w Ealing, a następnie w Trinity College w Oksfordzie. W Oriel College w Oksfordzie otrzymał posadę akademickiego wykładowcy. W tym uniwersyteckim mieście przyjął też święcenia kapłańskie.
Po powrocie z śródziemnomorskiej podróży, którą J. H. Newman odbył ze swoim przyjacielem Hurrellem Froud’em – angielskim myślicielem, założył ” Ruch Oksfordzki”, a  impulsem do tego było kazanie Johna Keble’a  pt. “Narodowa apostazja” wygłoszonego w kościele St. Mary w Oksfordzie.
Studia nad dziełami Ojców  kościoła doprowadziły kard. Newmana do wniosku, że kościołem Chrystusowym jest kościół rzymskokatolicki. John Henry przed konwersją ( zmianą wyznania) odizolował się przeprowadzając się do Littlemore. Aktu konwersji dokonał  włoski pasjonista o. Dominik Barberi.
Po przejściu na łono kościoła rzymskokatolickiego znamienity konwertyta udał się do Rzymu na studia teologiczne, które zostały uwieńczone święceniami kapłańskimi.
W okresie katolickim John Henry Newman pełnił funkcję rektora Katolickiego Uniwersytetu w Dublinie oraz redaktora katolickiego czasopisma ” The Rambler”. W 1879r. otrzymał biret kardynalski z rąk papieża Leona XIII. Angielski myśliciel zmarł 11 sierpnia 1890 r. w Birmingham. Pochowano go w Rednal pod Birmingham.
John Henry Newman został beatyfikowany 19 września 2010r. w Cofton Park w Birmingham.
Kardynał nazywany jest “papieżem anglikanów”, “milczącym Ojcem Soboru Watykańskiego II”, “prekursorem Vaticanum II”, “niewidzialnym rzeczoznawcą Soboru Watykańskiego II”. Podczas Soboru Watykańskiego II był cytowany ok. 20 razy.
Newman bez wątpienia jest pionierem współczesnej myśli ekumenicznej.
Na zakończenie słuchacze poruszeni bardzo ciekawą prezentacją osoby kard. Newmana skierowali liczne pytania do autorki wykładu.
Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

Wykład o. dr. Wojciecha Popielewskiego OMI pt. ” Świat – Kościół – Człowiek”.

Dnia 1 marca 2011r. o godz. 17.00 odbyło się kolejne comiesięczne spotkanie członków i sympatyków inowrocławskiego KIK-u, poprzedzone Mszą Św. w kościele Św. Królowej Jadwigi. Wykład wygłosił o. dr Wojciech Popielewski OMI z Markowic pt. “Świat – Kościół – Człowiek”.
Ojciec rozpoczął wykład stwierdzeniem ” Kościołowi potrzeba ludzi świadomych ,znających swoje credo”. Obecnie daje o sobie znać prąd umysłowy zwany postmodernizmem. Rezygnuje się w nim z “prawd mocnych”, czyli nie istnieje Prawda, gdyż byłaby zniewalająca. Postmodernizm jest dziedzictwem Rewolucji Francuskiej, która przyniosła akceptację rozumu, a odrzuciła Prawdę Objawioną, jako obrażającą rozum i Rewolucji Październikowej, która z kolei  uznała iż ” Bóg i religia są tworem człowieka”. Na te myśli nałożył się w XX wieku  rozwój nauki i technologii dokonujący się w postępie geometrycznym, który doprowadził do stwierdzenia iż “cały świat ulega ciągłym zmianom “. Zwolennicy tego nurtu uznali, że w to ” ogólne prawo zmienności” musi się wpisać również religia, co pociągnęło rozwój relatywizmu- odrzucenie zasad moralnych. Wiara  miałaby pełnić tylko funkcje terapeutyczne, dawać poczucie bezpieczeństwa, dostarczać radosnych przeżyć, bawić, uzdrawiać, zwalniać od bólu . Czyli religia może być, ale każdy niech ” wybierze z niej co chce”. Prowadzi to pomieszania prawdy i fałszu Ale wówczas religia przestaje być “sumieniem społeczeństwa, a moralność traci swoje oparcie”.  Religia jest Prawdą , a Prawda jest niezmienna.
Po wykładzie wywiązała się ożywiona dyskusja. Spotkanie zakończyło wspólne odmówienie modlitwy przez zebranych.

Wykład red. Jerzego Marlewskiego pt. “Bóg i człowiek w świecie wartości według Adama Mickiewicza”.

Dnia 1 lutego 2011 roku  o godzinie 17.00 odbyło się comiesięczne spotkanie członków i sympatyków KIK-u, poprzedzone Mszą Św. w kościele Św. Królowej Jadwigi. Wykład poprowadził red. Jerzy Marlewski  na temat -“Bóg i człowiek  w świecie wartości według Adama Mickiewicza”.
W pierwszej części prelegent przedstawił  osoby, które miały decydujący wpływ na kreację świata wartości A. Mickiewicza, a zwłaszcza na świat jego wiary religijnej. Byli to : Jakub Bohme- niemiecki mistyk i filozof religii, Anioł Ślązak- lekarz, poeta i ksiądz oraz Louis-Claude de Saint-Martin – filozof. Jednak największy wpływ na rozwijaną przez A. Mickiewicza teorię “świętego posłannictwa narodu polskiego, który miał poprowadzić ludzkość drogami Opatrzności” był Józef Oleszkiewicz teozof,darzony przez Wieszcza najwyższym podziwem. Według nich “egzaltacja była jedyną sprężyną w całej historii narodu polskiego”. Twórczość A. Mickiewicza zawiera wiele dowodów głębokich jego przeżyć religijnych o charakterze mistycznym. Wiara była dla niego drogą doskonalenia duchowego poprzez wysiłek zmiany swojego bytu, aż  “po zjednoczenie  z Absolutem”. Jego poglądy nie zawsze znajdowały zrozumienie w ówczesnym Kościele, a sam Wieszcz był nawet nazywany heretykiem. Jedno nie ulega wątpliwości, iż A. Mickiewicz wpłynął nie tylko na kształtowanie języka polskiego, ale również wpłynął na kształtowanie naszego myślenia i na to, jacy dzisiaj jesteśmy. Po wykładzie red. J. Marlewski odpowiadał na pytania licznie zgromadzonych słuchaczy.
Spotkanie zakończyły bieżące komunikaty podane przez prezesa p. J. Koziorowskiego po których zebrani odmówili  modlitwę do Św.Królowej Jadwigi.

Spotkanie opłatkowe- Boże Narodzenie 2010r.

W niedzielę 9 stycznia 2011r. odbyło się uroczyste spotkanie opłatkowe członków KIK-u,  ich rodzin, znajomych i sympatyków. Do świątecznego stołu zasiedliśmy w pomieszczeniach naszej KIK’owskiej biblioteki, przy kościele Św. Królowej Jadwigi.
Po modlitwie, której przewodził nasz kapelan ks.kan. Maciej Lisiecki zebrani złożyli sobie tradycyjnie życzenia świąteczne i noworoczne. W czasie posiłku serdecznym rozmowom towarzyszyły śpiewy pięknych polskich kolęd i pastorałek

Wykład prof. Stanisława Roszaka “Edukacja historyczna wczoraj i dziś. Szanse i zagrożenia.”

4 stycznia 2011 r.odbyło się comiesięczne spotkanie członków i sympatyków KIK-u poprzedzone Mszą Św. w kościele św. Królowej Jadwigi. Tym razem gościliśmy dr.hab. Stanisława Roszaka profesora  UMK, dziekana Wydziału Nauk Historycznych.Tematem spotkania było znaczenie edukacji  historycznej w wychowaniu młodego pokolenia i tym samym wielkie jej  rolę dla integracji i rozwoju społeczeństwa każdego kraju. Prelegent przedstawił tendencje w edukacji historycznej na przełomie XIX i XX wieku w Polsce i w Europie pokazując jaki miała ona wpływ na społeczeństwa. Wykład zakończyła ożywiona dyskusja.
Ostatnim punktem spotkania było zaproszenie prezesa  J. Koziorowskiego wszystkich zebranych do wzięcia udziału w spotkaniu świąteczno-noworocznym.
Tradycyjnie modlitwa do św. Królowej Jadwigi zakończyła spotkanie.

“Kujawy w poezji Jana Kasprowicza” wykład pani mgr Teresy Klonowskiej.

Dnia 7 grudnia 2010 roku odbyło się kolejne, ostatnie w tym roku spotkanie nawiązujące do kończącego się w naszym mieście Roku Jana Kasprowicza w 150 rocznicę Jego urodzin. Ten bogato przeplatany poezją wykład poprowadziła mgr T. Klonowska.
Ogromny wpływ na ukształtowanie wrażliwości na piękno i pierwotne rozumienie przyrody miała matka poety, gdy razem z synem wsłuchiwała się w odgłosy przyrody i wypełniała jego wyobraźnię ciągłymi o niej opowieściami. Na decyzję o dalszym kształceniu Jana wpłynęli jego nauczyciele; A. Dybalski z Szymborza i K. Przybyszewski z Łojewa. Dziesięcioletni Kasprowicz rozpoczął naukę w inowrocławskim Gimnazjum. Początek nauki w szkole nie był przyjemny, o czym wspomina w autobiograficznym poemacie pt. “Wojtek Skiba”. Pisał w nim następujące słowa o sobie “paniczyki przyjęli go kpiąco i nieprzychylnie”. Jednak wszechstronne zainteresowanie Jana Kasprowicza poezją, historią, architekturą, przyrodą i duża aktywność w kółkach szkolnych spowodowała, że stał się uznanym i cenionym zarówno przez nauczycieli jak i przez kolegów uczniem. Jan Kasprowicz  został profesorem, a także rektorem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Jego twórczość wpisała się mocno i trwale w  literaturę polską.

“Z chałupy”  sonet I

Chaty rzędem na piaszczystych wzgórkach;
Za chatami krępy sad wiśniowy;
Wierzby siwe poschylały głowy
Przy stodołach, przy niskich obórkach.

Płot się wali; piołun na podwórkach;
Tu rżą konie, ryczą chude krowy,
Tam się zwija dziewek wieniec zdrowy
W kraśnych chustkach, w koralowych sznurkach.

Szare chaty! nędzne chłopskie chaty!
Jak się z wami zrosło moje życie,
Jak wy, proste, jak wy, bez rozkoszy…

Dziś wy dla mnie wspomnień skarb bogaty,
Ale wspomnień, co łzawią obficie –
Hej! czy przyjdzie czas, co łzy te spłoszy?!..

Po dyskusji  prezes KIK-u Jan Koziorowski zaprosił wszystkich członków i sympatyków z rodzinami na spotkanie opłatkowo-noworoczne w niedzielę 9 stycznia 2011roku o godzinie 15.00 w pomieszczeniach naszej biblioteki.

VIII Zaduszki Kujawskie

4 listopada 2010 roku w kościele pw. Chrystusa Miłosiernego w Inowrocławiu odbyły się już  VIII raz Zaduszki Kujawskie pt. “Śladami mistrza Jana”. Temat ten wplata się w obchody kończącego się  już Roku Kasprowiczowskiego. Osobą wiążącą bohaterów tegorocznych Zaduszek był twórca, miłośnik i animator kujawskiej kultury zmarły niedawno p. Piotr Milchert. Spektakl przypomniał zgromadzonym  postacie  Jana Kasprowicza, Józefa Aleksandrowicza, Franciszka Becińskiego, Zenona Kopcia, Stanisława Łuczaka, Jana Gałdyńskiego, Henryka Czamana, Mirosławy Cieśnik, Swietłany Owczarskiej no i oczywiście Piotra Milcherta – ich wkład w kulturę miasta i regionu. Muzyczną oprawę wykonał zespół wokalny Inowrocławskiego Towarzystwa Muzycznego “Pro Arte” pod dyrekcją Anny Drogowskiej, Karolina Glubiak- sopran, Jacek Kaczor -skrzypce, Tomasz Kucharski i Jacek Nijak -organy. Autorem tekstów czytanych przez młodzież Liceum Jana Kasprowicza i aktora Teatru Polskiego w Bydgoszczy Pawła Gilewskiego, który wcielił się w postać P. Milcherta , był  Edmund Mikołajczak- Honorowy Obywatel Miasta Inowrocławia. Spektakl  zakończył się odczytaniem autorskiego wiersza przez inowrocławską poetkę p. Teresę Klonowską kończącego się zwrotką
Dziękujemy Ci Piotrze
za to duchowe przesłanie
Czy nas umocni?
Przekaz wzmacniały prezentowane w trakcie spektaklu obrazy, grafiki, zdjęcia m.in. piękny drzeworyt Madonny autorstwa H. Czamana.
Po części artystycznej autorom i wykonawcom podziękowanie złożyła wdowa p. G. Milchert,  a zakończyła  spotkanie wypowiedź  J.E. księdza biskupa Wojciecha Polaka.

“Caritas in veritate” część II – wykład Jana Koziorowskiego

Dnia 5 października 2010 r. członkowie i sympatycy KIK-u spotkali się na kolejnym comiesięcznym wykładzie w auli Katolickiej Szkoły Podstawowej, poprzedzonym Mszą Św. w kościele św. Królowej Jadwigi.
Wykład był kontynuacją czerwcowego spotkania i dotyczył encykliki Benedykta XVI pt. “Caritas in veritate” Jan Koziorowski omawiając dalszą część encykliki skupił się na omówieniu następujących zagadnień:
1.Człowiek jest twórcą całego życia społeczno-gospodarczego, jego ośrodkiem i celem
2. Rynek. Systemy ubezpieczenia społecznego
3. Mobilność pracownicza
4. Eklektyzm i zrównanie kulturowe
5. Sposoby likwidacji głodu
6. Szacunek do życia
7. Prawo do wolności religijnej
8. Współpraca rodziny ludzkiej
9. Braterstwo, rozwój ekonomiczny i społeczeństwo obywatelskie
Przedstawione powyżej treści mocno uwypukliły fakt, że człowiek nie jest zagubionym atomem w przypadkowym wszechświecie, ale jest stworzeniem Boga, natomiast religia chrześcijańska oraz inne religie mogą wnieść swój wkład w rozwój społeczeństw, pod warunkiem, że Bóg znajdzie miejsce również w sferze publicznej.
Spotkanie tradycyjnie zakończono modlitwą.

Wykład ks.prof.dra hab. Antoniego Siemianowskiego “Robert Schumann-ojciec zjednoczonej Europy”

Dnia 7 września inowrocławski KIK, po wakacyjnej przerwie,  Mszą Św. sprawowaną przez kapelana ks. kanonika M. Lisieckiego rozpoczął comiesięczny cykl wykładów. Gościliśmy ks.prof. A. Siemianowskiego, który przybliżył postać jednego z ojców Unii Europejskiej Roberta Schumanna.
Dzień 9 maja, na pamiątkę podpisania deklaracji o zjednoczeniu sześciu państw europejskich, został ustanowiony Dniem Europy. W zamyśle Schumanna miała to być wspólnota solidarności i demokracji, mająca swoje źródło w chrześcijaństwie. Powoływał się on na myśl francuskiego filozofa H. Bergsona, że ” siłą napędową demokracji jest miłość”. W unii nastąpiło powiązanie idei integracji europejskiej z demokracją, a demokracji z chrześcijaństwem. Ta wspólnota europejska to nie tylko pieniądze, ale również idee, czyli wartości duchowe i prawa porządkujące inne dziedziny życia. Unia musi posiadać duszę, czyli świadomość tradycji, historii pochodzenia, a solidarność dotyczy interesów gospodarczych. Jedne państwa potrzebują drugich, gdyż nie można żyć w dostatku izolując się. W unii nie ma dominacji państw i dlatego przystąpienie do niej wymaga zmiany myślenia, wymazania uprzedzeń historycznych i urazów w świadomości przynależących  narodów.
Po wykładzie ks. prof. wywiązała się ożywiona dyskusja o współczesnym obliczu Unii Europejskiej i pozycji w niej Polski.
Prezes J. Koziorowski podziękował zebranym za uczestnictwo i modlitwą zakończył spotkania.

“Caritas in veritate” część I – wykład Jana Koziorowskiego

1 czerwca 2010 roku o godzinie 17.00, poprzedzony Mszą Św. w kościele pw. św. królowej Jadwigi ,odbył się pierwszy wykład z  autorskiego cyklu pt. “Encykliki społeczne”  Jana Koziorowskiego.
Autor zanim przystąpił do omawiania “Caritas in veritate” zaznajomił zgromadzonych z genezą powstania cyklu encyklik społecznych. Inspiracją do rozpoczęcia pracy nad w/w tematem  była zachęta arcybiskupa H. Muszyńskiego i biskupa A. Suskiego. W dalszej części wykładu prelegent przedstawił i udowodnił ciągłość i spójność społecznej nauki Kościoła na przestrzeni minionych ponad stu lat począwszy od  “Rerum novarum” Leona XIII do “Caritas in veritate ” Benedykta XVI, czyli od roku 1891 do 2009 roku. Przedstawił też w skrócie okoliczności ekonomiczne i co bardzo ważne również tło historyczne, które bezpośrednio wywierały wpływ na treść kolejnych encyklik papieskich.
Drugą część wykładu Jan Koziorowski  poświęcił omówieniu początkowych części encykliki Benedykta XVI.
Na zakończenie wykładu prelegent zaprosił zgromadzonych do uczestniczenia po wakacyjnej przerwie w kolejnych wykładach z powyższego cyklu.
Spotkanie tradycyjnie zakończono modlitwą.

Poezja Maryjna. Wieczór autorski Teresy Klonowskiej.

Dnia 04 maja 2010 roku o godzinie 17 odbyło się comiesięczne spotkanie członków i sympatyków KIK-u, poprzedzone Mszą Świętą w kościele pw. Św. Królowej Jadwigi.
Spotkanie rozpoczął prezes klubu p. Jan Koziorowski prosząc zebranych o minutę ciszy dla  oddania hołdu ofiarom katastrofy samolotu Prezydenckiego w Smoleńsku. Następnie zgromadzeni tradycyjnie odmówili modlitwę do Patronki parafii św. Jadwigi, po czym Prezes w kilku zdaniach przybliżył  zebranym twórczość pani Teresy Klonowskiej znanej wielu zgromadzonym poetki naszego miasta.
Poproszona do stolika autorka przeczytała z różnych swoich dotychczas wydanych tomików wierszy, te które poświęcone były Maryi- Bożej Matce. Wiersze te pochodziły z tomików poezji  “Za krawędzią ciszy”, “Na gęśliczkach”, “Wiersze 2002-2009”, “A wiatr wieje kędy chce”. Poezja pani Teresy jest bardzo prosta, skromna ale przepełniona wielką wrażliwością i głęboko osadzona w wierze. Klimat tej poezji niepowtarzalny, zdradza potrzeby serca jej autorki. Dominuje w nich szczerość, dobroć, wielka pokora, wierność Bogu i Jego Matce.
“Klęczę u twych stóp
najmilsza Matko ma
Niepokalana
u schyłku życia

Ileż przebytych dróg
ileż przeżytych lat
z Panem – bez Pana
lecz zawsze  z Tobą
bo jak talizman
ryngraf Twój święty
chronił z ukrycia”

Wieczór ten był dla zebranych lekcją wiary płynącej z serca, własnych przeżyć i doświadczeń życiowych  jej Autorki .

Wykład ks. prof. dra hab. Antoniego Siemianowskiego pt.”Filozofia i polityka”

Dnia 2 marca 2010r. o godzinie 17.00 odbyło się kolejne comiesięczne spotkanie członków i sympatyków naszego Klubu, poprzedzone Mszą Św. w kościele pw. Św. Królowej Jadwigi. Tym razem naszym gościem był  ks. prof. A. Siemianowski z Zakładu Filozofii Chrześcijańskiej  Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, który wygłosił wykład pt. “Filozofia i polityka”.
Ksiądz profesor udowodnił zebranym, iż polityka i filozofia są sobie wzajemnie
potrzebne. Dobremu politykowi filozofia powinna być dobrze znana, gdyż pomaga mu właściwie odczytywać sens rzeczy, daje też umiejętność widzenia i właściwej oceny życia wspólnotowego. Pomaga politykowi  odróżnić to co ważne i podstawowe, co wolno politykom, co może wymusić, a co pozostawić ludzkiej wolności.
Cała sfera polityki jest względna i zmienna, a polityk działa ” w królestwie faktów w strumieniu rzeczywistości”. W życiu politycznym brak jest czasu na refleksje, zaś środki masowego przekazu ogłuszają polityków, natomiast opinia publiczna będąc bezkrytyczną  zamazuje sens prawdy i stwarza iluzje.
Polityk podejmując decyzje skazany jest na intuicje. Powinien mieć jasną świadomość rzeczy, aby wybrać decyzje słuszne i sprawiedliwe, gdyż one wszystkie są brzemienne w skutki.
Dobry polityk powinien być odpowiednio wykształcony, prawy, zrównoważony, mądry, szerokiego umysłu i bezinteresowny. Jego praca stawia mu bardzo wysokie wymagania i ogromne poczucie sprawiedliwości i odpowiedzialności. Dobrze wypełniona praca wymaga poświęcenia i rezygnacji z własnych korzyści. Jeżeli tak nie jest polityk staje się źródłem największego zdeprawowania.
Natomiast doby polityk to ogromny dar dla społeczeństwa.
Po wykładzie wywiązała się ożywiona dyskusja.
Spotkanie zakończył prezes KIK-u Jan Koziorowski zapraszając wszystkich do wspólnej modlitwy.

Wykład dra Dariusza Karczewskiego “Franciszkanie w średniowiecznej Polsce”.

Dr Karczewski, dokonując wprowadzenia do tematu przypomniał dzieje św. Franciszka, syna zamożnego kupca z Asyżu, który z młodego utracjusza żyjącego w dobrobycie, przemienił się w pustelnika, który wiódł życie bezdomnego robotnika i prostego kaznodziei. Św. Franciszek nie miał zamiaru zakładania żadnej organizacji, ale jego magnetyczna osobowość i jego wezwanie do sposobu życia, którego poszukiwały tysiące ludzi przyciągały rzesze do środkowej Italii. W 1217 roku pierwsze grupy braci udały się na misje poza Italię i Alpy. W 1224 wyodrębniono prowincję saksońską. Z niej wyszły piesze misje do Czech, Polski, Węgier i Norwegii. W Czechach bracia spotkali się  z silnym poparciem idei franciszkańskiej ze strony króla Wacława I i jego sióstr: Agnieszki i Anny, która była żoną księcia Henryka Pobożnego, syna Henryka Brodatego, władcy Krakowa i Wrocławia. Księcia kujawskiego Kazimierza I łączyły bliskie kontakty z Piastami śląskimi, które zostały przypieczętowane małżeństwem pana Inowrocławia z Konstancją córką Henryka Pobożnego. Te dobre relacje ułatwiły powołanie pierwszych, prawie w tym samym czasie, klasztorów franciszkańskich na ziemiach polskich we Wrocławiu, Krakowie i Inowrocławiu. W XIII wieku konwent w Inowrocławiu miał olbrzymie znaczenie w strukturze zakonnej środkowo-wschodniej Europy. Tutaj właśnie była stolica kustodii kujawskiej. Znaczenia Inowrocławia zaczęło maleć pod koniec XIII wieku na rzecz Gniezna. Po wykładzie uczestnicy spotkania mieli możliwość do zadawania pytań wykładowcy z czego licznie korzystali. Jak zwykle na koniec wykładu Prezes zaprosił zebranych do wspólnej modlitwy.

Wykład ks. dra Pawła Kiejkowskiego pt.”Wiara a wiedza. Józefa Ratzingera zmaganie o człowieka”

Spotkanie opłatkowe w dniu 03.01.2010r.

W niedzielę 3 stycznia 2010 roku w restauracji Wrzos odbyło się spotkanie członków KIK-u i ich rodzin.
Spotkanie rozpoczęto modlitwą. Następnie nasz kapelan ksiądz kanonik M. Lisiecki pobłogosławił zgromadzonych i wygłosił krótką homilię. Po niej wszyscy uczestnicy przełamali się wigilijnym opłatkiem i złożyli sobie świąteczno-noworoczne życzenia. W części artystycznej spotkania wystąpiła z Jasełkami grupa dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 4 przygotowanymi przez koleżankę E. Rucińską. Występ dzieci został nagrodzony brawami, a koleżanka G. Dziankowska obdarowała małych Kolędników wcześniej przygotowanymi paczkami ze słodyczami. Później  przy kawie i słodkościach mieliśmy okazję do sprawdzenia swoich umiejętności wokalnych przy śpiewie kolęd. Spotkanie upłynęło w miłej, rodzinnej atmosferze i jak zwykle zakończono je wspólną modlitwą.

Wykład ks. prof. dr. hab. Marka Pyca p.t.” Chrześcijańskie rozumienie nadziei”.

We wtorek dnia 5 stycznia 2010 roku odbyło się kolejne comiesięczne spotkanie sympatyków i członków KIK-u z ks. prof. dr. hab. M. Pycem kierownikiem Zakładu Teologii Dogmatycznej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu dotyczące rozumienia nadziei przez chrześcijan.
Wykładowca na początku zaznaczył, iż jego wykład będzie efektem własnych przemyśleń wynikających z lektury pism jednego z największych katolickich teologów XX wieku Hansa Ursa von Balthasara. Myśliciel ten w swoich pracach w szczególny sposób przywrócił priorytetowe znaczenie nadziei, jako elementu dynamizującego wiarę i miłość. Ksiądz Prof. zaznaczył również, że będzie się posługiwał językiem analogicznym. Ponieważ opis omawianych problemów w sposób bezpośredni jest niemożliwy, dlatego Wykładowca jest zmuszony posługiwać się pojęciami, które są nam już znane. Starając się przybliżyć nam- słuchaczom wyjaśniane kwestie odwoływał się do poezji Charlesa Peguy . Cała nasza chrześcijańska nadzieja  zakotwiczona jest bowiem w wydarzeniu, które miało miejsce 2000 lat temu, a jest nim Zmartwychwstanie.
Po zakończonym wykładzie słuchacze zasypali Wykładowcę licznymi pytaniami.
Na koniec spotkania prezes p. Jan Koziorowski zainicjował modlitwę.

Wykład mgr Edmunda Mikołajczaka p.t.”Życie religijne w Inowrocławiu w czasie II wojny światowej”.

.Dnia 1 grudnia 2009 roku o godzinie 16.30 odbyło kolejne comiesięczne spotkanie społeczności kikowskiej, poprzedzone Mszą Świętą w kościele p.w. św. Królowej Jadwigi
Spotkanie rozpoczął prezes pan Jan Koziorowski witając licznie zebranych uczestników i prelegenta pana Edmunda Mikołajczaka, który swoim wykładem o życiu religijnym Inowrocławian w czasie II wojny światowej zakończył cykl spotkań związanych z 70 rocznicą wybuchu wojny.
Wykładowca przedstawił wiele faktów z życia Polaków  i postaci polskich księży, których determinacja i wielkie poświęcenie dodawało otuchy mieszkańcom miasta i okolic przez cały mroczny czas hitlerowskiej okupacji. Przypomniane zostały sylwetki  m. in. ; ks.  B. Jaśkowskiego, ks. S. Kubskiego, ks. Wł. Dembskiego, ks. A. Laubitza, ks. M. Kozala, ks. K. Sojki, ks. P.Matausza i innych. Większość księży została uwięziona, a następnie stracona w hitlerowskich obozach śmierci. Pomimo tych restrykcyjnych działań okupanta księża bardzo aktywnie wypełniali swoją kapłańską posługę. W czasie okupacji Inowrocław był jedynym na Kujawach ośrodkiem eucharystycznym. Społeczeństwo było bardzo wdzięczne księżom za ich postawę w czasie hitlerowskiej okupacji, co skutkowało po zakończeniu wojny w spontanicznym wyborze księdza K. Sojki na prezydenta miasta. Tego wyboru społeczeństwa nie podzieliła ówczesna władza polityczna i pod pretekstem przeniesienia księdza do Gniezna powołała nowe władze miasta.
Wykład wywołał ożywioną dyskusję. Wielu słuchaczy podzieliło się własnymi przeżyciami z tamtego okresu.
Spotkanie zakończyło zaproszenie Prezesa do wspólnej modlitwy.

Wieczór autorski pani mgr Teresy Klonowskiej w Toruniu.

W środę 14 października 2009 roku o godzinie 17.00 w toruńskim KIK-u odbył się wieczór poetycki inowrocławskiej poetki pani Teresy Klonowskiej.
Wieczór rozpoczęto Mszą Św. w kaplicy domu Archidiecezji  Toruńskiej. Potem odbyło się spotkanie przy kawie w czasie którego Poetka czytała swoją pełną Bożego Ducha poezję. Zasłuchani uczestnicy przyjęli utwory z wielkim uznaniem, o czym świadczyła chęć nabycia nowowydanego tomiku.
Spotkanie prowadziła prezes toruńskiego KIK-u p. prof. Iwaniszewska- astrofizyk z UMK. Pan Piotr Milchert przedstawił w krótkim wstępie dorobek literacki pani Tereni, a sama Autorka zapoznała słuchaczy z etapami swoich poetyckich zmagań.
W czasie spotkania prezes Jan Koziorowski w zarysie przedstawił pracę inowrocławskiego Klubu.

Wieczór autorski pani mgr Teresy Klonowskiej w Bydgoszczy

We wtorek 10 listopada 2009 roku w bydgoskim KIK-u odbyło się kolejne poetyckie spotkanie z udziałem  inowrocławskiej poetki pani Teresy Klonowskiej.
Wszyscy uczestnicy spotkania wzięli udział w Mszy Świętej w kościele księży Jezuitów, po której w siedzibie bydgoskiego KIK-u odbyło się spotkanie. Zebranych powitał p. prezes dr Bermański.
Poetka p. Teresa Klonowska rozbudziła duże zainteresowanie swoimi wierszami czytając poszczególne utwory z nowowydanego tomiku p.t.”Wiersze 2002-2009″ oraz tomiku “Gęśliczki”. Niektórzy słuchacze bardzo osobiście przeżywali transcendentne przesłania zawarte w wierszach.
Było to ciekawe, pełne wspólnotowego ciepła spotkanie, dające dużo satysfakcji wszystkim słuchaczom i inowrocławskim gościom – p.P. Milchertowi  i p. G. Milchert, a przede wszystkim autorce wierszy pani Teresie Klonowskiej.

Wykład p. kapitana Wacława Szewielińskiego p.t. “Strzępy wspomnień “Zawiszy” – żołnierza Oddziału “Kmicica” i 5 Brygady Okręgu Wileńskiego AK.

Dnia 6 października 2009 roku o godzinie 16.30 odbyło się comiesięczne spotkanie wspólnoty kikowskiej i jej sympatyków poprzedzone intencyjną Mszą Świętą w kościele p.w. Świętej Królowej Jadwigi.
Na początku spotkania prezes KIK p. J. Koziorowski powitał Gościa – pana kapitana Wacława Szewielińskiego oraz przybyłych słuchaczy.
Wszyscy włączyli się do modlitwy kierowanej do św. Królowej Jadwigi podjętej przez Prezesa KIK-u.
Autor książki “Strzępy wspomnień Zawiszy”-żołnierz Oddziału Kmicica i 5 Brygady Okręgu Wileńskiego AK- pan Wacław Szewieliński w interesującej opowieści przedstawił swoje partyzanckie zmagania w latach okupacji, a potem dalsze trudne doświadczenia w latach PRL-u. Dramatyczne losy bohatera opisane we wspomnianej książce wzruszają  i nie pozwalają zapomnieć o wydarzeniach ostatniej wojny. Wydana w 2009 r. książka chroni od wymazania ze świadomości Polaków roli Armii Krajowej w walce o polskość. Uświadamia jakimi bohaterami byli partyzanci AK i jaką cenę musieli zapłacić za swoje przekonania w Polsce Ludowej.

Wykład p. dr. Tomasza Łaszkiewicza p.t. “Dywersja niemiecka w Inowrocławiu we wrześniu 1939 roku”.

Po wakacyjnej przerwie w dniu 1 września 2009 roku o godzinie 16.30  zainaugurował programową działalność inowrocławski KIK spotkaniem swoich członków i sympatyków na wykładzie p. dr. T. Łaszkiewicza na temat  niemieckiej dywersji we wrześniu 1939 roku.
Niektóre informacje Prelegenta………………..
…………………W sprawie dywersji niemieckiej narosło sporo wątpliwości, które muszą zostać wyjaśnione. Przesłaniem biskupów polskich jest podawanie prawdy i zachowanie pamięci, którą należy budować bez złych intencji.Przeprowadzano badania w kraju i wśród Polaków w Londynie. Zbierano też relacje przedstawicieli niemieckich ziomkostw. Niemcy stali na stanowisku, że nie było niemieckiej dywersji, a Polacy dokonywali mordów. Na te wydarzenia rzucił światło Wiktor Szubert. Dokumentów wyjaśniających ostatecznie ówczesną rzeczywistość nie znaleziono do tej pory.
W Inowrocławiu mieszkało 900 Niemców. W 1939 roku Polacy byli przekonani ,że Niemcy mogą uprawiać dywersję i dlatego władze polskie internowały działaczy niemieckich.
Szczególna dywersja niemiecka miała miejsce 5,6, 7września1939 roku. Grupy dywersyjne przerzucane były z Niemiec do prowadzenia akcji. W mieście stacjonowało sporo wojska. Syn redaktora niemieckiej gazety oskarżył Polaków o szukanie ślepego odwetu na Niemcach. Rozpoczęła się planowa eksterminacja ludności polskiej przez władzę niemiecką. Wymordowano w lasach gniewkowskich polskich urzędników, nauczycieli, księży. W propagandzie niemieckiej winą obarczono Polaków, stwierdzając, że to oni wymordowali ludność niemiecką.
Dr Łaszkiewicz podaje, w oparciu o badania naukowe, iż w Inowrocławiu miała miejsce dywersja niemiecka przygotowywana przez Rzeszę Niemiecką.
Po wykładzie zaczęła się ożywiona dyskusja. Wykład ten zgromadził wyjątkowo wielu słuchaczy.
Spotkanie zakończono modlitwą do św. Jadwigi.

Wykład ojca Macieja Biskupa OP na temat “Współmyśleć z Kościołem, współodczuwać ze światem”

Dnia 2 czerwca 2009 roku odbyło się w pomieszczeniu Szkoły Katolickiej comiesięczne spotkanie klubowe. Po powitaniu przez prezesa KIK-u przybyłych słuchaczy i zaproszonego Gościa zebrani wysłuchali wykładu.
A oto niektóre myśli przekazane przez ojca Macieja Biskupa………
………………………….. Według szwajcarskiego teologa- Hans Urs von Balthasar- myślenie o Kościele i współodczuwanie nie może być pozbawione sfery emocjonalnej- miłości. Współmyślenie  z Kościołem oznacza bycie wiernym Panu Bogu, Ojcu Świętemu, Ojcom Kościoła i nauczaniu Kościoła.
Świadectwo współżycia z Kościołem dawał św. Dominik. Założył klasztor. Zakorzeniony we wspólnocie był jej wierny.
W XIII wieku rozprzestrzeniały się sekty w zachodniej Europie. Był to między innymi wyraz negacji sytuacji w Kościele, bowiem papieże zajęci byli umacnianiem wpływów na ziemi. Zmiany wprowadził w 2 połowie XVI wieku Sobór Trydencki, który opracował nową syntezę doktryny katolickiej. Pokazał, że Kościół nie utożsamia się z władzą świecką. W ufności w Bogu pokłada nadzieję.
W Kościele brakuje przejrzystości, czym gorszą się młodzi ludzie. Jest to powodem przystępowania do sekt. Kościół poza tym, że jest potęgą ma obowiązek szerzenia Ewangelii i wskazywania człowiekowi drogi zbawienia. Dla św. Dominika te zadania były najważniejsze.
Wielu myślicieli i świętych Kościoła np. św. Bonawentura, św. Tomasz z Akwinu i inni współmyśląc o Kościele podejmowali działania w kierunku jego odnowy. Krytyka św. Tomasza z Akwinu dotyczyła poziomu moralnego Kościoła, a nie myśli teologicznych.Nie można odrzucać Kościoła, gdyż odrzuca się Boga. Miłość jest konkretna. Składa się ze zobowiązań i wielu wątków – słowa, gesty,czyny.
Niedorzeczne jest stwierdzenie- “Chrystus  tak, Kościół nie”.Nie można odrzucać Kościoła, gdyż odrzuca się Chrystusa. Chrystus umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. Ludzie Kościoła nie nadążają za zbawczą misją Pana Boga.Wspólnota Kościoła jest wspólnotą grzeszników. Jeśli ktoś nie czuje się grzesznikiem powinien opuścić Mszę Świętą. Mamy usprawiedliwienia dla naszych grzechów. Święty Dominik był otwarty na świat. Patrzył oczami Bożymi. Przekonywał o dobroci świata i człowieka. Bóg widzi zło, ale nigdy nie wątpi w dobro człowieka. Każdy człowiek  nosi w sobie obraz Boga.
Założenie, że Bóg mnie kocha pozwala człowiekowi budować swoje życie we współpracy z Bogiem.
Kryzys Kościoła w XIII wieku wynikał z braku refleksji nad teologią. Powstające w późniejszych wiekach uniwersytety i klasztory wypełniły tę lukę. Teologia nie kłóci się z nauką.. Bóg jest prawdą. Wobec prawdy trzeba być pokornym.. Kiedy przestajemy szukać prawdy, staje się ona ideologią. Ważne jest studiowanie bogactwa Kościoła. Wtedy znajdziemy odpowiedzi na dylematy człowieka.
Ważne jest by ludzie codziennie wykazywali więcej zachwytu nad Bogiem i nad człowiekiem………………..
Spotkanie przy udziale sporej liczby słuchaczy zakończono modlitwą.

Wykład ks. prof. Andrzeja Bogdanowicza pt. “Dlaczego nie in vitro.”

We wtorek 5 maja 2009 roku o godzinie16.30 odbyło się comiesięczne spotkanie członków Klubu w pomieszczeniu Szkoły Katolickiej. Członkowie i sympatycy KIK-u po powitaniu przez prezesa p. Jana Koziorowskiego wysłuchali wykładu księdza profesora A. Bogdanowicza, który naświetlił zapłodnienie człowieka metodą in vitro z punktu widzenia biologiczno-psychologiczno-etycznych uwarunkowań.
Należy uświadomić sobie, że wiedza społeczeństwa na ten temat jest minimalna.
Ojciec Święty powiedział, że podstawową  misją jest mówienie prawdy, która wyzwoli człowieka z niewłaściwych i niegodziwych decyzji. Dla katolika metoda in vitro jest nieetyczna, gdyż niszczy życie zapłodnionych komórek. Tak więc narodziny dziecka zapłodnionego metodą in vitro jest okupione śmiercią pozostałych embrionów.Argument podstawowy wskazuje, że życie powstaje w relacji małżeńskiej podbudowanej miłością w spotkaniu osobowym małżonków.
Zarówno kobieta-matka  jak i osoba poczęta laboratoryjną drogą przeżywają z czasem syndromy psychologiczne, które zaburzają ich dalsze emocjonalne życie. Rodzą się wyrzuty sumienia, depresje i pytania bez odpowiedzi. Nasuwa się zatem refleksja, że Pan Bóg przebacza zawsze, człowiek czasem, natura nigdy- stąd te psychologiczne syndromy po latach………….
Ksiądz profesor wskazał, że obecnie rozwija się dziedzina nauki zwana naprotechnologią, która zajmuje się opracowywaniem metod prowadzących do poczęcia dziecka drogą naturalną.
Zastanawianie się nad problemem od kiedy embrion staje się człowiekiem jest nieporozumieniem, gdyż jest on człowiekiem w momencie połączenia się plemnika z komórką jajową i otrzymania całego ludzkiego kodu genetycznego.
Spotkanie zakończono modlitwą.